Mikrobilogia zywności5

Dostające się do wód substancje wywierają duży wpływ na ich jakość. Wpływ ten objawia się już przez zmianę własności organoleptycznych wody, przede wszystkim jej barwy, smaku i zapachu. Zasadniczą rolę w zakresie substancji naturalnych odgrywajątu związki humusowe.

W zależności od miejsca ich powstawania rozróżnia się związki humusowe pochodzenia glebowego, torfowego, roślinnego i planktonowego.

Szczególną rolę w kształtowaniu się zapachu wody odgrywają promieniowce. Większość z nich nadaje wodzie zapach stęchły, ziemisty, rybny, a tylko nieliczne przyjemny zapach, np. suchych kwiatów.

4. Ogólna charakterystyka drobnoustrojów wodnych

W wodach można znaleźć przedstawicieli prawie wszystkich grup drobnoustrojów występujących w przyrodzie, miedzy innymi bakterie, wirusy, bakteriofagi, a także drożdże i inne grzyby. Obok typowych form wodnych występują rodzaje i gatunki najczęściej żyjące w glebie, spotykane w powietrzu, przewodzie pokarmowym zwierząt i ludzi i inne. Obok form autotr o fi czny ch występują formy heterotroficzne i pasożytnicze, w tym chorobotwórcze dla ludzi i zwierząt.

Ilość i rozmieszczenie drobnoustrojów w wodach oraz wzajemne stosunki miedzy nimi zależą od bardzo wielu czynników, między innymi warunków przyrodniczych, klimatycznych, meteorologicznych, rodzaju dna, pory roku, pory doby, charakteru, jakości i głębokości wody, itd.

Życie i rozwój drobnoustrojów w wodzie podlega określonym prawom, modyfikującym się dla wielu z nich ze względu na specyficzność środowiska. Nieustanne rozmnażanie się drobnoustrojów jest regulowane przez obumieranie naturalne i pod wpływem najrozmaitszych czynników, np. obecność substancji antybiotycznych drobnoustrojów i glonów, zawartość w wodzie różnych związków, w tym toksycznych, porażenie części bakterii przez zooplankton.

W celu uporządkowanego scharakteryzowania mikroflory spotykanej w wodach śródlądowych należy zastosować jakiś podział. Podział ten może być różny; uwzględniający przynależność systematyczną drobnoustrojów, ich działalność fizjologiczną właściwości biochemiczne, prowadzone przemiany lub inny. W naszym przypadku najprostszy wydaje się podział ze względu na pochodzenie drobnoustrojów i możliwości ich rozwoju w różnych typach wód (płynące, stojące), dopiero potem podział według grup fizjologicznych prowadzonych procesów rozkładowych i przynależności systematycznej do poszczególnych rodzajów i gatunków.

Uwzględniając takie założenia, drobnoustroje występujące w wodach można podzielić na dwie zasadnicze grupy:

1. Autochtoniczne, czyli miejscowe (tubylcze); do nic zaliczamy te rodzaje i gatunki, dla których woda jest normalnym środowiskiem bytowanie i rozwoju,