Wstęp do nauki o komunikowaniu - Walery Pisarek - iLibrary Reader
E3 & O" O □ §& Limit wydruku: 10
Strona 123/344
Następna strona (Page Down)|
Spis treści - Wstęp do nauki o komu... o
W. 1‘narek Wsifp <h iMuti t> Awiiinifcouwm/. Wariuwa 2DOS. ISBN 978-83-60501-14-6. C by WA.P 2008
63 Rozdział IV. Media (77)
0 1. Klasyfikacje mediów (79)
0 2. Pytania i zagadnienia kontrolne (85)
63 Rozdział V. Rodzaje komunikaqi między ludźmi (86)
0 1. Rodzaje kontaktów komunikacyjnych (90)
0 2. Pytania i zagadnienia kontrolne (100)
63 Rozdział VI. Modele aktów i procesu komunikaqi (101)
3 i. Modele dominującego czynnika (102)
3 2. Modele syntetyczne (114)
0 3. Pytania i zagadnienia kontrolne (120)
63 Rozdział VII. Typologia mediów masowych (121)
0 1. Klasyfikacja wypowiedzi prasowych (123)
2. Rodzaje prasy (126)
3. Kryteria klasyfikacji prasy drukowanej (128)
0 4. Typologia gazet (131)
5. Typologia czasopism (134)
6. Typologia stacji radiowo-telewizyjnych (140)
7. Sieci komputerowe (144)
3 8. Agencje informacyjne (145)
9. „Nowe media" (146)
3 10. Typologia krajowych systemów medialnych (149)
3 11. Koncepcje
dziennikarstwa (152)
3 12. Pytania i zagadnienia kontrolne (155)
63 Rozdział vm. Funkcje komunikowania (156)
£3 1. Funkcja a rola (159) 0 2. Klasyfikacje funkcji
Itelix iLibrary Reader
Typografia mediów masowych *| 23
prasowe „oznacza publikacje periodyczne, które nie tworzą zamkniętej, jednorodnej całości, ukazujące się nie rzadziej niż raz do roku, opatrzone stałym tytułem albo nazwą, numerem bieżącym i datą [...]; prasą są także wszelkie istniejące i powstające w wyniku postępu technicznego środki masowego przekazywania [...], upowszechniające publikacje periodyczne za pomocą druku, wizji, fonii lub innej techniki rozpowszechniania (...]”. W tym sensie prasą są w szczególności „dzienniki i czasopisma, serwisy agencyjne, stałe przekazy tekstowe, biuletyny, programy radiowe i telewizyjne oraz kroniki filmowe” (według art. 7 ustawy Prawo prasowe z 26 stycznia 1984 roku).
1. Klasyfikacja wypowiedzi prasowych
Jednostką zawartości prasy w szerszym znaczeniu, a więc dzienników, czasopism, programów radiowych i telewizyjnych, portali internetowych itd., jest wypowiedź prasowa, wyodrębniająca się z zawartości kanału funkcjonalnie, treściowo oraz graficznie i/lub dźwiękowo jako osobna całość, zwykle opatrzona własnym tytułem, który funkcjonuje jako jej nazwa własna. Tak rozumiane wypowiedzi prasowe w praktyce redakcyjnej bywają częściej nazywane materiałem prasowym zgodnie zresztą z polskim Prawem prasowym1.
Ze względu na status ekonomiczny przeciwstawia się sobie wszystkie wypowiedzi redakcyjne, tzn. te, których bezpośrednie i pośrednie koszty przygotowania oraz publikacji obciążają redakcję lub wydawcę, wszystkim wypowiedziom reklamowo-ogłoszeniowym (zwanym też komercyjnymi), tzn. tym, za których publikację ich nadawca płaci redakcji lub wydawcy.
Ze względu na tworzywo (środki wyrazu) rozróżnia się wypowiedzi słowne (inaczej zwane językowymi, tekstowymi lub tekstami), dominujące w dziennikach, czasopismach i niektórych kanałach radiowych; obrazowe (zwane też ilustracyjnymi, filmowymi lub wręcz ilustracjami i filmami), dominujące w telewizji i niektórych czasopismach, oraz słowno-obrazowe lub obrazowo-słowne (w zależności od tego, który ze składników - tekst czy obraz - w danej wypowiedzi przeważa), będące różnymi kombinacjami tekstów drukowanych, czytanych i wygłaszanych oraz fotografii, rysunku i filmu.
Ze względu na charakter wypowiedzi przeciwstawia się wypowiedzi dziennikarskie, genetycznie związane z kanałami periodycznego komunikowania
Według arl. 7.2 Prawa prasowego z 26 stycznia 1984 roku z późniejszymi zmianami „w rozumiej ustawy: (...) materiałem prasowym jest każdy opublikowany lub przekazany do opublikowania w | sie tekst albo obraz o charakterze informacyjnym, publicystycznym, dokumentalnym lub innymi niezależnie od środków przekazu, rodzaju, formy, przeznaczenia czy autorstwa [...)”.
Wstęp do nauki o ko.
Picasa 3
Zapisano zrzut ekranu
kliknij, aby wyświetlić