E3 ‘tS? O ’ O □ §& Limit wydruku: 10
Spis treści - Wstęp do nauki o komu... o
W. PiMKk 11
ISBN 974-43
63 Rozdział IV. Media (77)
0 1. Klasyfikacje mediów (79)
0 2. Pytania i zagadnienia kontrolne (85)
63 Rozdział V. Rodzaje komunikaqi między ludźmi (86)
0 1. Rodzaje kontaktów komunikacyjnych (90)
0 2. Pytania i zagadnienia kontrolne (100)
63 Rozdział VI. Modele aktów i procesu komunikaqi (101)
0 i. Modele dominującego czynnika (102)
0 2. Modele syntetyczne (114)
0 3. Pytania i zagadnienia kontrolne (120)
63 Rozdział VII. Typologia mediów masowych (121)
0 1. Klasyfikacja wypowiedzi prasowych (123)
0 2. Rodzaje prasy (126)
0 3. Kryteria klasyfikacji prasy drukowanej (128)
0 4. Typologia gazet (131)
0 5. Typologia czasopism (134)
£2 6. Typologia stacji radiowo-telewizyjnych (140)
0 7. Sieci komputerowe (144)
0 8. Agencje informacyjne (145)
0 9. „Nowe media" (146)
0 10. Typologia krajowych systemów medialnych (149)
0 11. Koncepcje
dziennikarstwa (152)
0 12. Pytania i zagadnienia kontrolne (155)
63 Rozdział vm. Funkcje komunikowania (156)
Po pierwsze, rzucającą się w oczy szalę graficzną (plakatowe nagłówki, intensywne kolory druku, wielkie ilustracje, skąpy tekst).
Po drugie, zainteresowanie zwykłymi sprawami zwykłych ludzi (humatt interest), zajmowanie się plotkami z życia osób wybitnych (np. artystów, sportowców, czasem głów koronowanych), a także wydarzeniami niezwykłymi, często z kręgu erotyki i zbrodni (sex and crime); w przedstawianiu takich wątków korzysta się ze stereotypów, przypisując np. kobietom tradycyjne role żony i matki, a policji brutalność.
Po trzecie, posługiwanie się potocznymi, łatwo rozumianymi formami językowymi i stylistycznymi; w krótkich wypowiedziach dominują proste zdania; język jest często nasycony emocjami, zaimkami my, nam, neologizmami; występuje częste mieszanie faktów i opinii w jednej wypowiedzi.
Po czwarte, zastosowanie strategii udramatyzowanego opowiadania, upraszczającego i personalizującego stan rzeczy; uwaga skupia się raczej na osobach niż na ich działaniu; w selekcji wydarzeń większą rolę niż ich społeczna ważność odgrywa sensacyjność i zdolność do wywoływania wrażenia.
Rodzina czasopism jest znacznie bardziej zróżnicowana niż rodzina gazet. Ona także niełatwo poddaje się klasyfikacji według przedstawionych wyżej kryteriów i powoduje nie mniej kłopotów w trakcie konstruowania jej otwartej typologii. I tak porządkując zbiór czasopism, można wyróżnić wśród nich czasopisma:
■ takie jak „Paris Match” (np. „Stern”, „Przekrój”), czyli bogato ilustrowany, kolorowy tygodniowy magazyn treści ogólnej z przewagą problematyki kulturalnej i obyczajowo-społecznej (a więc także dawny amerykański „Life” i „Look”);
■ takie jak „Time”, czyli ilustrowany, poważny, informacyjno-publicystyczny tygodniowy magazyn treści ogólnej, ale z dominacją problematyki polityczno-społecznej (a więc także: amerykański „Newsweek”, francuski „Le Point”, „L,Express”, włoskie „L'Espresso”, niemiecki „Der Spiegel”, polskie „Polityka” i „Wprost”);
■ takie jak „Die Zeit”, czyli poważny, publicystyczny tygodnik o formie gazety z komentarzami i opiniami dotyczącymi bieżących wydarzeń społeczno-polityczno--kulturalnych (np. polski „Tygodnik Powszechny”, a także brytyjski „Obscrvcr”, zaliczony wcześniej do poważnych gazet niedzielnych); do tej kategorii należały dawne czasopisma społeczno-kulturalne, kontynuujące tradycje podobnych czaso-| pism z dwudziestolecia międzywojennego, uważane dawniej i dziś za najwartoś ciowszy sektor prasy w Polsce Ludowej, jak „Odrodzenie”, „Przegląd Kulturalny” „Kultura”, „Życie Literackie” i wiele innych;
£2 1. Funkcja a rola (159) 0 2. Klasyfikacje funkcji