Wstęp do nauki o komunikowaniu - Walery Pisarek - iLibrary Reader
E3 & O" O □ §& Limit wydruku: 10
Strona 160/344
II IeP
Spis treści - Wstęp do nauki o komu.
Następna strona (Page Down)|
W. PlMKk 11
ISBN 974-43
tfp Jo niluki o fomtiHjAommJM. Warom 2008, MKOI-M.fi,C by WAlP 2O0S
pi osuwyui {ićoj
0 2. Rodzaje prasy (126)
0 3. Kryteria klasyfikacji prasy drukowanej (128)
£3 4. Typologia gazet (131)
£3 5. Typologia czasopism (134)
Q 6- Typologia stacji radiowo-telewizyjnych (140)
0 7. Sieci komputerowe (144)
0 8. Agencje informacyjne (145)
0 9. „Nowe media" (146)
0 10. Typologia krajowych systemów medialnych (149)
0 11. Koncepcje
dziennikarstwa (152)
0 12. Pytania i zagadnienia kontrolne (155)
63 Rozdział vm. Funkcje komunikowania (156)
£3 1. Funkcja a rola (159)
£3 2. Klasyfikacje funkcji komunikowania (163)
Q 3. Wpływ mediów na społeczeństwo (177)
0 4. Pytania i zagadnienia kontrolne (181)
63 Rozdział IX. Główne orientacje w badaniach komunikaqi publicznej (182)
0 l. Badania na Wschodzie (184) 0 2. Badania na Zachodzie (186)
ffl O 3. Orientacje w nauce o
komunikowaniu masowym (190)
0 4. Teoria zintegrowana (198)
5. Pola zainteresowania badawczego (200)
6. Organizacje i towarzystwa naukowe (206)
7. Pytania i zagadnienia kontrolne (208)
63 Rozdział X. Tradycje badań nad komunikowaniem masowym w
Itelix iLibrary Reader
160 Wst^P d° nauki o komunikowaniu
oznacza działanie lub ma bezpośredni związek z działaniem” (Tetelowska 1967: 149). Wniosek ten można na podstawie lektury opracowań traktujących o społecznym oddziaływaniu środków masowych uzupełnić wnioskiem drugim: wyrazy funkcja (zwłaszcza w liczbie mnogiej) i rola bodaj zawsze używane są wymiennie.
O przykłady wymiennego użycia wyrazów funkcja i rola lub ich obcojęzycznych odpowiedników nietrudno też w literaturze anglosaskiej. Wystarczy sięgnąć choćby do klasycznego już dziś opracowania Paula F. Lazarsfelda i Roberta K. Mer-tona Mass Communication, Popular Taste and Organizcd Social Actiori (Bryson 1948). Także kiedy bierzemy do ręki polską pracę prasoznawczą, która w tytule ma wyraz rola lub funkcja, możemy być niemal pewni, że w jej tekście oba te wyrazy używane będą jako synonimy2.
Taki stan rzeczy można uznać za objaw niepożądanego braku precyzji terminologii prasoznawczej, można podejmować próby rozgraniczenia zakresów użycia obu tych wyrazów3, ale też trzeba się zgodzić z tym, że przynamniej współcześnie w świadomości nie tylko polskich badaczy komunikowania masowego wyrażenie funkcje społeczne prasy, radia i telewizji znaczy mniej więcej tyle, co rola społeczna prasy, radia i telewizji.
Używanie wyrazów rola i funkcja jako synonimów zdarza się nie tylko w literaturze mcdioznawczcj, ale także w socjologii, psychologii, językoznawstwie, a nawet w ekonomii. Wobec braku ostrej granicy między znaczeniami nadawanymi obu tym wyrazom - wszystkim, czego się można podjąć z nadzieją szerszego zastosowania w praktyce, jest próba ustalenia ich wzajemnych relacji w formie definicji regulujących.
Funkcja jako termin matematyczny oznacza zależność jednej wielkości zmiennej od drugiej. Oznaczając pierwszą z nich przez x, drugą zaś przez y, zapisujemy tę zależność w postaci y=f (x), co się odczytuje jako „igrek jest funkcją iksa”. Symbol /oznacza w tym wzorze wszelkie działania, jakie trzeba wykonać ze zmienną niezależną x, żeby w wyniku uzyskać y. Wiadomo, że każdą funkcję można przedstawić jako krzywą w kartezjańskim układzie współrzędnych.
Tak samo było w literaturze sowieckiej; por.: „W złożonej i różnorodnej działalności prasy W.l. Lenin wydzielił trzy funkcje cechujące tę działalność: propagandę, agitację i organizację" - pisała S.W. Trufanowa (Trufanowa 1973:41). Podobnie pisał E.A. Błaż-now: „To Leninowskie określenie funkcji prasy jest powszechnie znane" (Błaznów 1973: 26). Tymczasem w rzeczywistości Lenin napisał: „Rola pisma (poni. ra3eThi) nie ogranicza się jednak do samego rozpowszechniania idei, do samego tylko wychowania politycznego i pozyskiwania sprzymierzeńców politycznych” (Lenin 1970:40).
Por.: „Trudno tylko zgodzić się na utożsamienie roli z funkcją. Jeżeli druga jest działaniem pierwsza wydaje się mieć znaczenie o wiele szersze, nadrzędne w stosunku do funkcji i ozna czać miejsce w określonym układzie czy systemie, miejsce narzucające pewne funkcje, pewne działania” (Tetelowska 1967: 149).
Zapisano zrzut ekranu
kliknij, aby wyświetlić
Wstęp do nauki o ko.
Picasa 3
4> 13:35