ówczesne źródło powiada, że zadaniem, jakie otrzymał Kazimierz, było przywrócenie dawnych granic Wielkopolski. W okresie już samodzielnych rządów nad całym krajem ta sformułowana jeszcze przez starego króla zasada rewindykacji utraconych ziem będzie nicią przewodnią Kazimierza Wielkiego.
Wkrótce po decyzji chęcińskiej Kazimierz przybył do Wielkopolski, tego wówczas newralgicznego punktu dla dalszych losów1 państwa. Jak już wspominaliśmy, rozejm z Zakonem wygasał, w każdej chwili należało spodziewać się groźnego ataku, tym niebezpieczniejszego, że mógł on być poparty przez Jana Luksemburskiego, uderzającego od strony Śląska.
Młody książę jako miejsce swojego pobytu obrał Pyzdry. Gród ważny i położony bardziej centralnie, niż stolica tej dzielnicy — Poznań, któremu ponadto mógł nowy namiestnik nie ufać jako głównemu ośrodkowi opozycji. Kazimierz zajął się czynnościami administracyjnymi pilnie bacząc zarówno ku granicom z Zakonem, jak też w kierunku Śląska.
W połowie roku Jan Luksemburski postanowił wyzyskać w praktyce istniejący sojusz z Zakonem i jednoczesnym 'atakiem swoich i krzyżackich wojsk zniszczyć państwo Łokietka. Przeprowadzone w tym celu tajne rozmowy przyniosły ustalenia zarówno terminu, jak i celu strategicznego wojny. Zgodnie z nimi
Władysław Łokietek
około 20 września 1331 roku wojska Luksem-f burczyka i Zakonu miały się spotkać pod Kaliszem. Tym samym Wielkopolska i Kujawy r zostałyby odcięte od reszty ziem Polski.
Kazimierz, coraz śmielej wkraczający na arenę polityczną i zawiadujący terenami, które | iniały w najbliższym czasie zostać wchłonięte i przez przygotowujące się do napaści armie i Zakonu i Czech, musiał budzić szczególne zainteresowanie. Krzyżacy przewidywany sukces
15