ScannedImage 42

82

kieś Inne zwierzę, lub nie upadła na ziemię jej cząstka i nie zginęła;

to bowiem Ciało Chrystusowe, które mogą spożywać tylko wierzący. Również kielich po to błogosławiłeś w imię Boże, by go przyjąć jako antytyp Krwi Chrystusowej; uważaj więc, by z niego nic nie rozlać, gdyż mógłby to zlizać zły duch, sądząc, że pogardziłeś, a wtedy byłbyś winny Kiwi Pańskiej, podobnie jak ten, kto zlekceważył sobie cenę, za jaką został wykupiony*

' ~-------- ^----^wjtelsusowi* t. 2, tłum. S. Kalinkowski, Warsza-

Vv; Nyiutor, jeden z najwybitniejszych myślicieli starożytności chrze

ścijańskiej, kierownik katechetycznej szkoły w Aleksandrii, żył w latach: około 185 - 254-. Utwór napisany w latach 245 - 248 stanowi odpowiedź na "Słowo prawdy” Celsusa, epikurejskiego filozofa, wymierzone przeciw chrześcijanom./

VIII, 57# (•••) Wymaga więc od nas Celsus wdzięczności wobec ziemskich demonów, sądząc, że naszym obowiązkiem jest składanie im ofiar dziękczynnych. My wiemy dobrze, na czym polega wdzięczność, nie popeł-niąsęr jednak niewdzięczności, jeśli nie składamy ofiar i nie czcimy

.które nie wyświadczyły nam żadnego dobrodziejstwa, lecz przeciw-tj|ą, eą naszymi wrogami. Staramy się natomiast być wdzięcznymi wobec

zresztą widzialny symbol naszej wdzięczności wobec

Chleb zwany "Eucharystią” (...)

Cyprian, listy, s. 202 n., 207 n., 211 n. 63« Cyprian pozdrawia brata Cecyliusza

1* (•••) Ponieważ jednak niektórzy, czy to z niewiedzy, czy z prostoty przy konsekracji kielicha Pana i udzielaniu go ludowi nie tak, jak Jezus Chrystus, Pan i Bóg nasz, twórca i nauczyciel tej Ofiary, czynił i nauczał, dlatego uważałem za rzecz pobożną i konieczną napisać w tej sprawie do was list. Jeśli bowiem jeszcze ktoś ten błąd popełnia, to powinien, poznawszy światło prawdy, wrócić do źródła i początku przekąsu Pana (...)

2. Wiedz jednak, że jesteśmy upomniani, aby przy ofiarowaniu kielicha tradycja Pańska była zachowywana; abyśmy nic innego nie czynili nad to, co Pan pierwszy dla nas uczynił; żeby kielich, który ku Jego parnią t-oe się ofiarowuje, był ofiarowany z wina i wody. Skoro bowiem Chrystus aówii "Jam jest prawdziwy krzew winny”, to z pewnością krwią Chrystusa staje się nie woda, lecz wino. Hie można sądzić, że Jego krew, którą •ostaliśmy odkupieni i przywróceniu do życia, jest w kielichu, jeśli

ale aa w kielichu wina, przedstawiającego krew Chrystusa# Głoszą to nauki i świadectwa wszystkich Pism#

■ 9. Hie potrzeba, najdroższy bracie, wielu na to dowodów, aby wykazać, iż słowo "woda" zawsze chrzest oznacza i że tak winniśmy ją pojmować# Pan przez swoje przyjście podał prawdziwe znaczenie chrztu i kielicha wody życia wiecznego kazał wierzącym przy chrzcie udzielać; co do kielioha, to pouczył swym nauczycielskim przykładem, że winien być napełniony mieszaniną wina i wody# Albowiem w dniu męki wziął kielich pobłogosławił go i podał swym uczniom, mówiąc: "Pijcie z tego wszyscy#

To jest bowiem krew Testamentu, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów (•••) Z tego poznajemy, że mieszanina była w kielichu, który Pan ofiarował, i było wino, które krwią nazwał# Widać z tego, że z tego, że ofiarowuje się krwi Chrystusa, jeśli się nie ma wina w kielichu (#••)

11# Skoro więc ani Apostoł, ani anioł z nieba nie może nic innego głosić lub nauczać, niż to, co Chrystus sam nauczał i Jego apostołowie głosili, dziwię się bardzo, skąd się wzięło to nadużycie, że w niektórych miejscowościach wbrew ewangelicznej i apostolskiej karności, woda w kielichu jest ofiarowywana, choć ta, o ile jest sama, krwi Chrystusa wyrażać nie, może (# # # )    ..........^

16# Czy może się ktoś wymawiać, że tylko rano ofiarowuje się wodę, gdy zaś wieczerza się zbliża, ofiarowujemy kielich wina zmieszanego z wodą? (•••) Wprawdzie Pan nie rano, ale po wieczerzy ofiarował kielich z mieszaniną, lecz czy i my winniśmy sprawować ofiarę Pańską po wieczerzy i wtedy dopiero ofiarowywać zmieszany kielich Pański wobec zgromadzonego ludu? Należało, aby Chrystus spełnił ofiarę pod koniec dnia, aby przez samą godzinę ofiary wykazać zachód i wieczór świata (•••) My jednak zmartwychwstania Pana z rana obchodzimy#

17. Ponieważ we wszystkich ofiarach wspominamy Jego mękę; męką bowiem Pana jest ofiara, którą składamy, to nie winniśmy czynić coś innego, co On uczynił. Pismo bowiem mówi, że ilekroć ofiarowujemy kielich na pamiątkę Pana i Jego męki, dlatego powinniśmy czynić to, co jest pewne, że Pan uczynił (...) 0 tym i do naszych kolegów wysyłamy listy, aby wszędzie zachowywano prawo ewangeliczne i przekaz Pana i żeby nie odstępowano od tego, czego Chrystus nauczał i co czynił.

^ Didaskalia, czyli Katolicka nauka dwunastu apostołów i świętych uczniów Zbawiciela naszego, tłum# M. Michalski, ALP, s# 326. ‘ /Jest to zbiór przepisów liturgicznych obowiązujących w Syrii i Palestynie. Autor, biskup północnej Syrii, zebrał je w pierwszej połowie III w./