58 II. Ciągi i szeregi liczbowe
W szczególności ciągi rosnące i malejące nazywamy ściśle monofonicznymi, a nicmalcjącc i nierosnącc - słabo monotonicznymi.
def
(an) jest ograniczony z dołu o V A an t m,
m.R n» N dof
(an) jest ograniczony z góry \/A a<M.
KUR MN
Ciąg (an) nazywamy ograniczonym, gdy jest on ograniczony z dołu i z góry , Izn
def
(aj jest ograniczony o V A m£an$M,
n\M*?R nrN
lub
d*f . . -
(a ) jest ograniczony O V A |a_|<M
MiO ncN
PRZYKŁAD 1.1
a) Ciąg o wyrazie ogólnym an = n2 jest rosnący, gdyż n” < (n+ l)2 dla n g N. Ciąg ten nic jest ograniczony z góry, ale jest ograniczony z dołu, gdyż n: > 1 dla n eN.
b) Ciąg o wyrazie ogólnym an =(-l)n nic jest monotomczny. Ciąg ten jest ograniczony, gdyż |an|=|(-l)n|< I dla n gN.
c) Ciąg o wyrazie ogólnym an = (-2)n nic jest monotoniczny i nic
jest ograniczony (ani z dołu, ani z góry), ■
PRZYKŁAD 1.2 Zbadamy monotoniczność ciągu o wyrazie
3“
ogólnym an = —. Obliczamy różnicę:
3"'1 3" n3n*' -(n +1)3“ 3°(2n-1)
a»»i -an “ n + | “ n = n(n + I) “ n(n + l) '
Ponieważ an-1 -an >0, czyli anil >an dla każdego n gN, więc ciąg 3"
(—) jest rosnący. ■
n
PODCIĄG CIĄGU. Podciągiem ciągu (an) nazywamy każdy ciąg (aŁn), gdy (kn) jest dowolnym rosnącym ciągiem liczb naturalnych.
Dla ciągu (an) podciągami są np. ciągi;
a,*a7*a„1aM,a),,...,
nalomiasl ciąg
®|»ai»a5»a5i'»*
nic jest podciągiem ciągu (an).
CIĄGI ZBIEŻNE I ROZBIEŻNE Wszystkie nieskończone ciągi liczbowe można podzielić na ciągi zbieżne i ciągi rozbieżne. Ciągi /bieżne są to te ciągi liczbowe, które mają właściwą (skończoną) granicę. Przypomnijmy definicję granicy właściwej ciągu;
- - B b>0 K n>K
ciąg (an) ma granicę właściwą a, gdy w dowolnym otoczeniu liczby a znajdują się prawic wszystkie wyrazy tego ciągu (prawie wszystkie tzn wszystkie z wyjątkiem skończonej ich liczby ).
Definicję tę można również odczytać następująco;
ciąg (an) ma granicę właściwą a, gdy wyrazy ciągu o
dostatecznie duży ch numerach n różnią się od liczby a dowolnie mało.
Na przykład ciąg (l/n) jest zbieżny i ma granicę 1, a ciąg (2-l/n) jest zbieżny i ma granicę równą 2.
Ciąg (an), który nic jest zbieżny, nazywamy rozbieżnym Wśród ciągów rozbieżnych wyróżnia się ciągi, które mają granicę niewłaściwą +oo lub -x. Przypomnijmy definicje tych granic:
lim a = +oo o AV A an>M,
i»-»er M K n>K lim a. = “<3o oAVA a <M.
ri M K n>K
Na przykład ciąg (n2) jest rozbieżny i ma granicę równą +*. ciąg (3-n) jest rozbieżny i mn granicę równą —Natomiast ciąg ((-I)" n) jest rozbieżny i nic ma żadnej granicy.