Inżynieria finansowa Tarcz1

Kontakty financial futures i forward 121

Z konstrukcji wzoru (8.5) wynika, że walutę obcą można traktować jako papier wartościowy, który przynosi dywidendę o znanej stopie. Ta stopa to nic innego jak wolna od ryzyka stopa procentowa możliwa do uzyskania dla danej waluty.

Waluty, na które najczęściej są wystawiane kontrakty walutowe futures to: dolary amerykańskie, marki niemieckie, dolary kanadyjskie, jeny japońskie, funty brytyjskie, franki szwajcarskie i dolary australijskie.

Rozpatrzmy walutowy kontrakt futures. Przedmiotem kontraktu jest zakup 10 000 USD z dostawą za 3 miesiące. Cena futures ustalona w dniu sprzedaży kontraktu jest równa 3,86 zł za 1 USD. Oznacza to, że cena jaką musi zapłacić kupujący kontrakt za 3 miesiące za cały kontrakt jest równa 38 600 zł. Zakładając, że cena spot w dniu transakcji jest równa 3,60 zł, stopa procentowa wolna od ryzyka w kraju jest równa r = 0,24, a stopa zagraniczna jest w tym samym czasie równa /y= 0,17 podaną cen ąfutures wyznacza relacja:

X = 3,60 ■^•²⁴-°^W0'²⁵ = 3,86 zł.

Analizując wzór (8.5) łatwo zauważyć, że w sytuacji gdy r>iy (tak jak w powyższym przykładzie) zawsze cena futures jest wyższa niż cena spot i wartość ceny futures zwiększa się wraz ze wzrostem okresu trwania kontraktu T. Analogicznie przy relacji odwrotnej, gdy r<r/ cena futures jest niższa niż cena spot i wartość ceny futures maleje wraz ze wzrostem czasu trwania kontraktu. Jest to bardzo ważny element strategii wystawiania i kupowania walutowych kontraktów futures.

8.5. Kontrakty futures towarowe (commodity futures)

Towarowe kontrakty futures są bardzo ważnym elementem rynku instrumentów pochodnych. Charakteryzują się największym zróżnicowaniem ze wszystkich kontraktów futures ponieważ towary, na które są zawierane kontrakty są najmniej jednolite. Śledząc tabele notowań towarowych kontraktów najczęściej spotyka się dwie grupy dóbr. Pierwsza, to towary nabywane w celach inwestycyjnych (na przykład złoto, platyna). Druga, to towary nabywane w celach konsumpcyjnych (na przykład kakao, ziemniaki).

Podział ten jest bardzo istotny ponieważ przynależność przedmiotu kontraktu do jednej z wydzielonych grup determinuje sposób