Obraz06

Plany marsz. Koniewa były śmielsze, niż oceniało dowództwo 4 APanc. Korzystając ze wzrostu sił na przyczółku, zdecydował ich częścią rozwiniętą na krańcu północno-zachodnim i północnym, tj. jednostkami 13 A i 1 APancGw oraz jednym korpusem 3 AGw, wznowić natarcie w kierunku północnym i jednocześnie oswobodzić Sandomierz.

Na przyczółku sandomierskim wytworzyła się więc bardzo złożona sytuacja. Gdy cała jego południowo-zachodnia część objęta była przeciwuderzeniem niemieckim, to w części północno-zachodniej i północno-wschodniej podjęły działania zaczepne wojska radzieckie.

I Taki rozwój wydarzeń bardzo zaniepokoił gen. Balcka, który zaledwie od paru dni dowodził armią. W związku z tym w meldunku sytuacyjnym z 14 sierpnia własnoręcznie dopisał, iż uważa za swój obowiązek donieść o „wyczerpaniu żołnierzy i części dowództwa średniego szczebla, spowodowanym prowadzonymi zmaganiami przy skrajnym napięciu sił” ¹⁴. Ten alarmujący dopisek przyniósł rezultaty, gdyż 4 APanc otrzymała dalsze wzmocnienie. Wyprzedzając chronologię wydarzeń, można tu wspomnieć, że stanowiły je kolejne dowództwó korpusu (XX*XVIII KPanc) oraz dwie dywizje (97 DStrzcl, 304 DP).

Radzieckie natarcie ruszyło 14 sierpnia. Siły 1 APancGw i 13 A atakowały z rubieży Klimontów, Iwańska, Łagów w ogólnym kierunku na Ożarów, natomiast jednostki 3 AGw nacierały z rubieży Wisły na południe od Zawichostu, z uchwyconego przyczółka w rejonie Winiar, Słupna i Dwikoz — w kierunku zbieżnym.

Wojska radzieckie nacierające na głównym kierunku uderzenia w ciągu dwudniowych walk włamały się w obronę niemiecką na północny zachód od Sandomierza i zagroziły odcięciem dużego zgrupowania. W zarysowującym się kotle, którego centrum stanowił Sandomierz, znalazły się jednostki 72 DP, 291 DP, 18 DArt, pułk szturmowy 4 APanc i jakieś oddziały rodzajów wojsk i służb.

Tymczasem walki na kierunku Ożarowa przybierały na sile. Bardzo aktywne było lotnictwo szturmowe 2 ALot gen. płk. Stiepana Krasowskiego. Bez przerwy — jak podkreślają niemieckie meldunki — atakowało ono cele w ugrupowaniu XXXXII KA. Wojska radzieckie włamały się głęboko w obronę tego korpusu, grożąc całkowitym jej rozcięciem. 16 sierpnia walki toczyły się już w rejonie Stodół, Grochocic i Jakubowic, około 10 km na południe od Ożarowa¹⁵. Część sił radzieckich, osiągnąwszy rejon Łukawy (8 km na północ od Sandomierza), zwróciła front natarcia na wschód i przerwała się aż do Garbowa, uzyskując łączność z wojskami 3 AGw. Manewr ten wykonały 11 KPanc Gw gen. por. Andrieja Gietmana i 8 KZmechGw gen. mjr. Iwana Driemowa. Po dotarciu na północ od Sandomierza skręciły one na południe na Kichary i nad Opatówką odcięły zgrupowane wokół Sandomierza siły niemieckie ^,d.

¹⁴    Ibidem.

¹⁵    M. Katukow. op. cit., s. 355; meldunek 4 Armii Pancernej z 16 sierpnia 1944 r., MiD WIH.\. 312. roi. 1320. kl. 001186-001188.

¹⁴ Ibid?m.

%