P1010206 (3)

P1010206 (3)



Głosy

Mit wampira uchodzi za jeden z najbardziej powszechnych i wiecznotrwałych. Romantycy nie mieli co do tego wątpliwości. Charles Nodier nazywał go „najbardziej uniwersalnym spośród naszych przesądów”. Aleksander Dumas wskazywał wręcz na prześladowczy charakter wampira: „Dokądkolwiek pójdziemy, będzie zawsze szedł za nami”.

Współcześni badacze podzielają to przekonanie. Jean-Paul Roux, autor książki o mitach i symbolach krwi, utrzymuje z mocą: „Nie ulega wątpliwości, że powrót zmarłych, którzy łakną krwi i przychodzą po nią na ziemię, był i pozostanie ideą uniwersalną”1 2. Michel Meslin, pisząc o wyobrażeniach fantastycznych, podkreśla głębokość wierzenia zakorzenionego w psychologii zbiorowej, że istnieją duchy utrzymujące stosunki z uśpionymi śmiertelnikami, ssące ich krew, a nieraz pożerające ciało3. Clive Leatherdale w książce o Dra-culi Brama Stokera dowodzi, że „uniwersalność wiary w regeneracyjną moc krwi i w życie po śmierci powoduje w konsekwencji, że ich kombinacja - czyli wampiryzm - objawia się jako także uniwersalna”4. Tenże badacz, utrzymując, że legendy o umarłych, przychodzących pić krew ludzką, znajdują się w prawie każdej kulturze, cytuje Leonarda Wolfa, również z książki o Drcicu-li: „Wampiry ukazywały się wszędzie tam, gdzie ludzie krwawili"5.

Są to przeświadczenia zbliżone do przekonań Stokera. W swej słynnej powieści z 1897 roku, uchodzącej za jeden z najważniejszych tekstów kultury popularnej ostatnich stu lat, pracowicie skompilował krążące w podaniach

1

J -P. Roux, Krew. Mity, symbole, rzeczywistość. Przełożyła M. Perek, Kraków 1994, s. 245.

2

or. M. Meslin, Etres surnuturels, w pracy zbiorowej: Le merveilleux. LHmagiruiire et les croyances en

3

Occident. Sous la direction de M. Meslin, Paris 1984, s. 134-135.

4

C' Leatherdale, Dracula. Du mythe au rćel. Traduit de Panglais et pielące par J. Finne. Paris 199o,38.

5

h. Wolf, Ą Ureum of Dracula, Boston 1972, s. 125. Cyt. za: C. Leatherdale, Dracula.... s. 28.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
P1010206 U Głosy Mit wampira uchodzi za jeden z najbardziej powszechnych i wiecznotrwałych. Romantyc
43261 P1010227 (2) 4. Czy każdy może być wampirem? Co do tego zdania są podzielone. W opowiadaniu To
P1010227 4. Czy każdy może być wampirem? Co do tego zdania są podzielone. W opowiadaniu Tołstoja nar
16 Co za próżność u tego człowieka! Może się co do tego równać nieomal z ludźmi, stojącymi dziś na c
DSCF0011 (I niw^n— je za współtwórców piastowskiego państwa czy pozostawić legendzie? Sceptycyzm co
matura001 2)    Za miesiąc matura, dwa tygodnie, Jul nie długo co raz blllej dwa tygo
P1010214 wampirem, akt miłosny między nimi to akt wampiryzmu. U Flegona nie ma motywu wampirycznego,
PA143531 i Ahrin i Hęidi Tofflerowie uchodzą obecnie za chyba najbardziej wpływowych
KSIĄŻKA (39) Model L. Krzyżanowskiego uważam za jeden z bantaq łrf1u~ >cych modeli organizacji za
Filozofia pierwszej połowy dziewiętnastego wieku cie nie tylko autor Fenomenologii ducha uchodził za
PS1 1    14- rolą Sobolewa, który uchodzi za jednego z mężów zai/^ania Kremla. <V
P1010232 (2) mowych    Kronikach wampirów do własnych, wcześni.    &nb
KSIĄŻKA (39) Model L. Krzyżanowskiego uważam za jeden z bantaq łrf1u~ >cych modeli organizacji za
page0403 DUSZA CZYNNĄ 1 BIERNĄ. 401 dziwnego muszkułu, który zawsze uchodził za dokładny symbol męst
page0816 808Saint-Priest czył tej massy błędów, jakie w tern dziele uchodzą za poważne prawdy histor

więcej podobnych podstron