P1350615

d) akord indywidualny i zespołowy, ale w odniesieniu do wybranych rodnjłw ból, nie zai do wszystkich prac produkcyjnych (41 firm).

Zauważa się tendencję do upraszczania form płac idących w kierunku zutgą nia i ograniczania akordu płacą czasową z premią. Zaczyna również zatrudniać

czającym stopniu i zakresie formy płac wykazują związek z konkretnymi efektu^ pracy. Mają na to wpływ trudnoici w zapewnieniu pracownikom pełnego fronta na każdy dzień z powodu zbyt małej liczby zamówień, ograniczenia i pettui sprzedaży wyrobów firmy.

7. STRUKTURA PŁACY

7.1. Obligatoryjne składniki płac należne według Kodeksu pracy

Do obligatoryjnych składników płac wchodzą: • płaca zasadnicza.

•    dodatek za pracę w nocy,

•    dodatek za godziny nadliczbowe, pracę w niedziele i święta i dni wolne od pracy,

•    dodatek za dyżury (w niektórych firmach),

•    wynagrodzenie za przestój,

•    wynagrodzenie za czas choroby do 35 dni (a po zmianach w Kodeksie pracy do 33 dni),

•    wynagrodzenie za gotowość do pracy (w niektórych firmach).

płaca zasadnicza odpowiada najniższemu wynagrodzeniu krajowemu lub oscyluje E wokół najniższego wynagrodzenia (np. wynosi 90%).

Płaca zasadnicza jest składnikiem płac, którego wysokość zależy od wartościowa-nia. taryfikacji pracy i stosowanych form płac omówionych w punkcie 5 tego p działu Dolna granica płacy zasadniczej w badanych firmach jest limitowana przez określenie najniższej stawki płac w tabeli płac. Polega to na tym, że jeśli w zakładzie nie stosuje się innych stałych składników płac, np. dodatku funkcyjnego, za staż pracy, za pracę w szkodliwych warunkach, za zmianowość, specjalnych, to najniHa

^w2T Tirtnacn; outrowianycn, Bncrgctyraa^Jj,