Winiarsiwo jest przetwórstwem owoców metodami domowymi, półprzemysłowymi oraz przemysłowymi na wino a także sztuką wytwarzania i pielęgnacji win. Winiarstwo obejmuje produkcję głównie win gronowych (co jest związane z uprawa^ winorośli), a także win owocowych oraz miodosytnictwo. W czasach starożytnych winiarstwo było już znane w krajach Bliskiego Wschodu, skąd rozpowszechniło się wraz z uprawą winorośli w krajach zachodniej i środkowej Europy, a następnie na innych kontynentach. Wyjaśnienie istoty fermentacji podał 1863 L. Pasteur. Technologia winiarska rozwinęła się z tradycyjnych umiejętności wyrobu wina w poszczególnych rejonach uprawy winorośli; wino tam produkowane wykazuje charakterystyczne cechy lokalne (np. wino sherry, madera, portwein, tokaj). W Polsce wielowiekowe tradycje ma miodosytnictwo i pielęgnacja gronowych win importowanych; w okresie międzywojennym rozwinęła się produkcja win owocowych.
Wino jest napojem alkoholowym otrzymywanym w wyniku fermentacji alkoholowej miazgi lub soku z winogron (tzw. wino gronowe); w Polsce nazwą wino objęto także napoje alkoholowe (9-18% objętościowych alkoholu) otrzymywane w podobny sposób z innych owoców, lecz z dodatkiem cukru w celu uzyskania odpowiedniej zawartości alkoholu (tzw. wino owocowe); wg poi. przepisów również do tej samej kategorii napojów alkoholowych zaliczono miody pitne. Wyrób wina znano już w starożytności. Produkcja przemysłowa wina polega na odfermentowaniu miazgi lub moszczu przy udziale drożdży, bytujących na owocach lub wprowadzonych w postaci czystej kultury, oraz na dojrzewaniu młodego wina; oprócz alkoholu warunkującego moc wina, powstają w procesie fermentacji liczne produkty uboczne (m.in. fuzle), które w procesie dojrzewania ulegają przemianom, m.in. estryfikacji, dając w rezultacie różne substancje zapachowo-smakowe, składające się na tzw. bukiet wina; na przebieg tych przemian można wpływać przez odpowiednie zabiegi, czyli pielęgnację wina. Ze względu na zawartość cukru wina dzieli się na: stołowe (wytrawne i półwytrawne) i deserowe (półsłodkie, słodkie i b. słodkie); ponadto wino białe, czerwone i różowe (rosę) oraz musujące (szampan). Do cenionych na rynku międzynar. należą wina: bordoskie, burgundzkie, sherry, chianti, malaga, madera, portwein i in.
Miód pitny napój alkoholowy (9-18%) otrzymywany przez fermentację roztworu miodu pszczelego (brzeczki miodowej) z dodatkiem chmielu (miód chmielowy), przypraw korzennych (miód korzenny, ziołowy) i niekiedy soków owocowych (np. miód pitny maliniak); zakład, w którym wytwarzano miód pitny, zwano dawniej miodosytnią; miód pitny był znany od dawnych czasów w Europie (gł. Skandynawia, kraje słów.), np. słynne staropol. miody: kapucyński, dębniak. Miód pitny dojrzewa w czasie leżakowania w beczkach; zależnie od objętościowego stosunku miodu do wody w brzeczce rozróżnia się miód pitny: półtorak (2 : 1), dwójniak (1:1), trójniak (1 : 2), czwórniak (1 : 3).