Skaner08060405550"

Podstawę teorii ogólnej zjawiska geomhd wyprowadzono z równań Maxwella dotyczących pól elektromagnetycznych oraz z równań hydrodynamiki, z których wyprowadzono równanie falowe Schrttdingera. Rozwiązanie równania falowego Schrbdingera daje równanie fal energii w postaci:

-    fal elektromagnetycznych /fotonowych/,

-    fal akustycznych /fononowych/ ,

-    fal Ałfven'a /nazwanych tu quasi-Alfven'a/.

Natężenie i częstotliwość promieniowania cieku podziemnego zależy od następujących .czynników:

-    wielkości natężenia pola geomagnetycznego Bg, które wynosi przeciętnie 0,8 Oe i zmienia się w granicach 10% przy częstotliwości sięgających setek Kz,

-    dynamiki przebiegu cieku wodnego w ruchu turbulentnym, w którym można wyrównać ruch warstwy wody i ruch poszczególnych cząsteczek jako współczynnik K_v,

-    stopnia wstępnej jonizacji polielektrolitu, jakim jest ciek ze swymi składnikami ferromagnetycznymi i paramagnetycznymi przy powiązaniu z takimi czynnikami, jak efekt elektrokinetyczny Quincka, tarcie cieku o swój ośrodek, zawartość domieszek, temperatura i inne jako współczynnik k_e,

-    składu chemicznego polielektrolitu, w którym ferromagnetyki odgrywają decydującą rolę emisyjną przy generacji energii elektromagnetycznej - jako współczynnik K_e__IB.

W oparciu o powyższe czynniki wj^prowadzić można liczbę oderwaną R przez analogię kryterium stosowalności równań magnetohydrcdynamiki dla scharakteryzowania energii geomhd generowanej przez cieki wód wgłębnych.

R = Bg • 1 ■ v • k_v > k_e • k_e__m • kn

gdzie:

R - liczba oderwana stosowalności równań geomhd,

1    - długość cieku w m,

Bg    - indukcja magnetyczna,

v - prędkość cieku przy założonym ruchu linearnym w m/s, k_v    - współczynnik    ruchu /dla ruchu linearnego    równy 1,1,

k_e    - współczynnik    jonizacji polielektrolitu,

k_e__m    - współczynnik    składu chemicznego polielektrolitu,

k_n    - współczynnik    ośrodka propagacji.

Wielkość liczby R wskazuje na wielkość energii geomaghetohydrodynamicz-nej generowanej przez ciek podziemny.

Generację energii elektromagnetycznej można przedstawić jako wypremie-niowanie energii przez cząstki polielektrolitu drgające w polu geomagnetycznym. Biorąc bowiem pod uwagę bardzo zróżnicowany skład chemiczny polielektrolitu /dia-, para- i ferromagnetyki/ można przyjąć, że energia generowana ma charakter stochastyczny /przypadkowy/. Najsilniej generują ją ferromagnetyki .

Przykładowo: emisja wodoru atomowego w stosunku do związku ferromagnetycznego jest mniejsza o parę rzędów wielkości. Zakres częstotliwości energii elektromagnetycznej jest w paśmie ponad dziesiątki MHz.

|    Generację energii akustycznej można przedstawić jako wzbudzenie mec.na-

j niczne ścian cieku strugami wody, co daje energię w zakresie infradźwięków /O - 16 Hz/ oraz wzbudzania poszczególnych cząstek wody jako drgaja.ee dipole

HuO w polu geomagnetycznym zmiennym od ruchu cieku. W wyniku tego następuje emisja energii w zakresie hiperdfwięków /ponad 200 kHz/. Generacja energii w zakresie słyszalnym l ultradźwięków jest w mniejszym natężeniu.

Dotychczas przyjmowano, że energia ogólnie jest niewielka, lecz przeprowadzone badania wykazały, że energia akustyczna w zakresie infradźwięków' jest bardzo wysoka i jej należy przypisywać przede wszystkim destrukcyjny charakter oddziaływania w pasie nad ciekami podziemnymi.

Generacja fał quasi-Ałfven'a jest związana z przenoszeniem zaburzenia ośrodka wzdłuż linii sil pola magnetycznego. Istotnym czynnikiem fal ąuasi--Altven'a jest ich zdolność przechodzenia w fale akustyczno na granicy faz: woda/głeba, gleba/powietrze ftp.

Przyjęty i opisany powyżej model jest wielowarstwowy pod względem rodzaju lal oraz wartości ładunku. Jego najbardziej niebezpiecznym składnikiem jest wąski strumień kondensatu plazmy ze stożkami akustycznymi.

_ punktu widzenia oddziaływania destrukcyjnego energii na organizmy żvwe niebezpiecznymi są skojarzone pola akustyczne i elektromagnetyczne. Skojarzenie takie może występować na skutek następujących efektów' zewnętrznych i wewną trzkomórkowych:

-    sil Lorentza,

-    efektu piczo- i clektrostrykcyjnego,

-    elekta magnelostrykcyjncao.

-    efektu pyroelektrycznego,

-    efektu Peltiera,

-    sprzężenia poprzez temperatury.

Przyjęto iż. w organizmie człowieka jako nie jednorodnym, anizotropowym mamy do czynienia z trzema pierwszymi efektami.' Oddziaływanie jednak jest duże ze względu tylko choćby na to, że człowiek przebywa w pomieszczeniu Tamkniclym , praca lub mieszkanie/ 9/10 swego życia. Lokalizacja tego pomieszczenia nad ciekiem wpływa negatywnie na stan zdrowotny użytkowników. '    '

Rozchodzenie sic fal z" punkltiTwid żeni a icorii'polaf elektromagnetycznego określonego równaniami Maxw'ella uwzględnia elektrodynamikę ośrodka i ruch swobodnych ładunków oraz polaryzację ładunków procesu relaksacji z zamianą na ruch termiczny. Zachodzi w»tedy równowaga energii określonej częstotliwości i ciepła. Polaryzacja komórkowa lub molekularna pociąga za sobą zarówno procesy fizyczno i chemiczne, jak i biofizyczne oraz bichemiczne. Duża część energii elektromagnetycznej jest zamieniona na ruch teiroiczny o różnej częstotliwości.

Rozchodzenie się fal elektromagnetycznych z punktu widzenia teorii kwan-lowej pociąga za sobą efekty ntetormiczne, związane z krótkookresową nawet zmianą poziomów energetycznych elektronów w strukturze biologicznej i nieorganicznej. Powstają wtedy stany wzbudzenia typa plazmpnóat_czy ftk§cytonów. ich cechą test przyspieszona rekombinacja, absorpcja i emisja energii, przekazywanie pędu i energii quasi-cząstek oraz inne.

/ kolei fajo akustyczne jako drgania sprężyste trzeba rozpatrywać z punktu widzenia charakterystyki ośrodka i częstotliwości. W fali akustycznej wzrasta szybko amplituda, by w organizmie spaść nagle ze zmianą fazy drgań. Wywołuje te cichy tU.rboLuiyię osoczy i struktur polipeptydowych z tą samą energią . C ze s-i oii iw ość jest czynnikiem rozdziału oddziaływania na określone organa i tkanki. Ko: i roniąc ia z tiammctrami rezonansowymi wskazuje ramowo na zakres infradźwiękowy tal. ij. 1,5 - 25 Hz jako najbardziej niebezpiecznych. jTym bardziej,

43