skanowanie0003 (106)

Modele relacji lekarz-pacjent:

1)    Model komunikacji-polega na przekazywaniu przez pacjenta informacji o jego stanie zdrowia, następnie są one analizowane przez lekarza, po czym udzielane są choremu porady, jak powinien postępować i co powinien zmienić. Zachowania obu partnerów zdeterminowane są ich własnymi motywacjami. Reakcja jednej strony jest warunkowana przez reakcję drugiej.

2)    Model społeczno-kulturowy-zakłada, że lekarz i pacjent zajmują określone pozycje w społeczeństwie, w którym interakcje społeczne regulowane są przez normy kulturowe. Pełnią oni odmienne funkcje.

3)    Model medycznego przenoszenia-mówi on, że sposób, w jaki pacjent zachowuje się w stosunku do lekarza jest w mniejszym lub większym stopniu manifestacją uczuć wobec rodziców i doświadczeń z okresu dzieciństwa. Relacja ta jest asymetryczna.

4)    Model przyjacielski-pomiędzy lekarzem a pacjentem nawiązują się stosunki przyjacielsłde-lekarz wykazuje zainteresowanie pacjentem, wyraża własne uczucia.

Komunikacja pomiędzy lekarzem a pacjentem obejmuje trzy aspekty:

a)    stworzenie dobrych relacji pomiędzy ludzkich

b)    wymianę informacji

c)    podjęcie decyzji o leczeniu.

Typy interakcji w relacjach' lekarz-pacjent:

1)    Instrumentalna-umiejętności techniczne związane z rozwiązaniem problemu.

Komunikacja w zakresie działań instrumentalnych polega na zdobywaniu informacji, np. na zadawaniu pytań, udzielaniu informacji i porad, co robić, dyskutowaniu wyników badań, wyjaśnianiu przyczyn choroby i celów leczenia.

Ten rodzaj komunikacji podczas wizyty pacjenta odnosi się do:

a)    wyjaśnienia celu wizyty pacjenta

b)    wymiany informacji (wywiad)

c)    omówienia proponowanego leczenia

d)    dyskusji z pacjentem, podczas których pacjent ma prawo dokonania wyboru.

2)    Emocjonalna (afektywna) -traktowanie pacjenta niejako „przypadku”, ale osoby.

Obejmuje to okazywanie szacunku, empatii, zaufania, zainteresowania czy też stwarzanie odpowiedniej atmosfery.

W relacji lekarz-pacjent ■występuje czasem paradoks polegający na tym, że pacjent jednocześnie chce i nie chce być chory-z jednej strony boi się o swoje zdrowie i życie, z drugiej natomiast obawia się, że jeżeli okaże się, że nie dolega mu nic poważnego, wyda się śmieszny lekarzowi.

Informacje udzielane pacjentowi:

a)    informacja sensoryczna-uświadomienie pacjenta, jakich odczuć będzie doświadczać

b)    informacja proceduralna-przedstawienie sekwencji zdarzeń, przez które pacjent musi przejść.

Język komunikacji w relacji lekarz-pacjent:

a)    używany przez lekarza: profesjonalny (medyczny) oraz codzienny

b)    stosowany przez pacjenta-codzienny.

Rozmowa powinna spełniać funkcje:

a)    komunikacyjną

b)    diagnostyczną

c)    informacyjną

d)    terapeutyczno-doradczą.

Wymiana przekazów informacji (werbalne i niewerbalne przekazy):

a)    sposób mówienia

b)    poruszanie się (ekspresja, gesty, zachowania)

c)    sposób prezentowania się (ubiór, znaki fizyczne)