72,73 (3)

ROZDZIAŁ 4

Można mówić o dwóch modelach premiowania (Jacukowicz 1997, a. |flj

l. Model pierwszy polega na premiowaniu zadań, które *4 objęte taryfikatory kwalifikacyjnym i opłacone płaca zasadnicza, lecz ich wykonanie może bw różne Polega on na ocenie jakości wykonania podstawowych zadań na lnf nowisku pracy i premiowaniu dobrych wyników, motywując do oaiąggy ponadprzeciętnych efektów pracy.

2 Model dragi polega na premiowaniu zadań nieujmowanych w taryf! katorg kwalifikacyjnym (tzn. nie są one opłacane płacą zasadniczą, lecz stanowią odrębne cele), jak np. oszczędność zużycia materiałów, energii elektryc/i^j bezawaryjna praca maszyn. W tym modelu premiowanie łączy się z opłaca! nicm wyodrębnionych zadań i motywacją do osiągania konkretnych efektów określanych zależnie od bieżących potrzeb przedsiębiorstwa.

Zasady przyznawania premii ustalane są z reguły w zakładowych regulaminem premiowania.

Zadaniem dodatku funkcyjnego jest opłacanie odpowiedzialności związanej z kierowaniem personelem.

Praca na stanowiskach kierowniczych charakteryzuje się zwykle:

•    w iększą złożonością merytoryczną własnej pracy i związaną z nią odpowiedzialnością,

•    utrudnieniem związanym z planowaniem pracy podwładnych, jej koordynowaniem, kontrolą oraz ocenianiem i motywowaniem pracowników,

•    odpowiedzialnością za pracę podległych pracowników.

V/ przedsiębiorstwach stosowane są różne formy obliczania wysokości dodatku funkcyjnego. Są one ujmowane najczęściej:

- procentowo, np. w stosunku do płacy zasadniczej, przy czym ich poziom określa się w zależności od rangi stanowiska w przedsiębiorstwie,

— kwotowo, zależnie od rangi stanowiska w danym przedsiębiorstwie.

W grupie składników wynagrodzeń związanych z czasem pracy wyróżnia się dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatek za pracę w porze

nocnej.

\» W* ^w godzili nadliczbowych pracownikowi, oprócz - ,, ^gxjÓ2Xtu*, przysługuje dodatek w wytukofci (Koóei* pracy t itme.. 20W)

|Q0% wynagrodzenia- za pracę w godzinach warfliczbowydi przypmiap^xk

■ w nocy-

L niedzielę i święta niebędąpe dla pracownika druami pracy, zgodo* z dSP H wiązującym go rozkładem czasu pracy,

| . * dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w amum za prace

z obowiązującym go rozkładem czmu pacy

b)

._f wynagrodzenia — za pracę w godzinach nadliczbowych przypad^ących 1 ‘ ^gżdym innym dniu niż dzień określony w punkcie 1.

'odeks pracy przewiduje również warunek dodatkowego opłacania pracy , pora nocna obejmuje 8 godzin pomiędzy 21.0017D0. Pracownikowi wyko-* _u prac? ^w “ocy F^ ^guje dodatkowe wynagrodzenie za każdą przepracuj^ godzinę w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z mmunal-c0”'*^D1_r0agrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów r.e=⁰ yarunki pracy (szkodliwe, uciążliwe) opłacane są w praktyce w (armie d*-lub uwzględniane przy wartościowaniu pracy. d»**L _£)fj_n[e z aktualnymi przepisami, o klasyfikowaniu uciążliwości pracy do ogólnych stojmi decydują same przedsiębiorstwa (służby odpowiedzialne po&^c ^nagrodzenie w formie dodatków me jest obecnie obłigaśoryjms; p>> za ^ decydować strony zawierające zakładowy układ zbiorowy Mogą _ttinoy _uH2y_nlywać dotychczasowe dodatki lub włączyć je do płacy zasadniczej, ot* ^jugoletni staż pracy opłacany jest w formie dodatku stażowego i premii jubi-

[przedsiębiorstwa wykazują następujące tendencje podczas ich ZSSfSBS \jiowicz 1997, s. I23J:

^Rozwiązania w zakresie stosowania dodatku stażowego różnią się pod •_ein podstawy ich ustalania oraz wysokości i udziału w łącznym wynagro-W n_JnAhinniwi iwkantia nastenuiace lendencie nadczas ich ustalania

I dzflfiff

[Jac|

do dążenia do wypłat równowartościowych, znajdującego wyraz w ustalaniu jednakowej podstawy obliczania dodatku stażowego, np przeciętna płaca _w przedsiębiorstwie lub ustawowe najniższe wynagrodzenie; w tym wariancie wysokość dodatku zależy tylko od stażu pracy zatrudnionego;

, do utrzymywania wypłat w relacji do płac zasadniczych poszczególnych pracowników; rozwiązanie to - w przeciwieństwie do wypłat równowartościowych - polega na różnicowaniu dodatku przy jednakowym stażu;

L do stosowania rozwiązań mieszanych, polegających na ustalaniu dodatków w relacji do indywidualnego wynagrodzenia pracownika za staż pracy w danym przedsiębiorstwie oraz stosowaniu płacy minimalnej jako podstawy ustalania dodatku za staż pracy w innych przedsiębiorstwach.