skanuj0014 (325)

246 9. Planowanie rozwoju turystyki i marketing turystyczny

Tabela 51. Normy chłonności terenu przypadające na 1 turystę w Stanach Zjednoczonych

Wyszczególnienie	Norma
Tereny rekreacyjne w strefie podmiejskiej, place zabaw Plaże Miejsca biwakowe Ścieżki dla turystyki pieszej Ścieżki dla jazdy konnej	80 m^2około 18,5 m^2100 m^280 m 80 m

Źródło: N.S. Mironienko, I.T.Twierdochlebow [1981].

Tabela 52. Normy przyjęte w Związku Radzieckim dla ruchu turystycznego na terenach leśnych (liczba turystów/1 ha)

Rodzaj terenu	Lasy świerkowe	Lasy świerkowe	Lasy	Lasy sosnowe	Lasy brzozowo--osikowe
		wilgotne		wilgotne	zwykłe	wilgotne
Pofalowane niziny o gliniastym podłożu: - krótki pobyt	30	20	35	25	50	37
- długi pobyt	11	7	12	9	18	13
Płaskie niziny o podłożu gliniasto-piaszczystym: - krótki pobyt	20	12	25	15	37	25
- długi pobyt	7	4	9	5	13	9

Źródło: N.S. Mironienko, I.T. Twierdochlebow [1981],

Tabela 53. Normy chłonności akwenów na sztucznych zbiornikach w zależności od charakteru zachowań rekreacyjnych (propozycja A. Zwolińskiego)

Zachowania rekreacyjne	Powierzchnia wód (m^2)	Uwagi
Żeglowanie	40000	na 1 żaglówkę
Kajakarstwo	1000-8000	na 1 kajak
Pływanie		na 1 osobę
Zabawa i kąpiel	3	na 1 osobę
Brodzenie	2	na 1 osobę

Źródło: opracowano na podstawie: A. Zwoliński [1992].

Autorem jednego z bardziej kompleksowych opracowań jest S. Rutkowski [1978], który zajmował się planem zagospodarowania turystycznego w rejonie Wrocławia. Przy określaniu przydatności badanego regionu na potrzeby turystyki, S. Rutkowski uwzględnił następujące elementy środowiska przyrodniczego:

• ukształtowanie powierzchni (np. teren o powierzchni 1 km², na którym różnica wysokości wyniosła ponad 25 m, otrzymał 5 punktów, a o różnicy wysokości 5-10 m, tylko 1 punkt);