skanuj0018 (175)

22

ANDRZEJ KOWALCZYK

33. Krajobraz kulturowy a walory kulturowe

Należy przyjąć, że wspomniane wcześniej walory kulturowe są integralną częścią krajobrazu kulturowego, który w tym przypadku może być traktowany jako tzw. zasoby kulturowe (walory potencjalne). Obserwując różnorodność zachowań turystów uprawiających turystykę kulturową można uznać, że praktycznie wszystkie elementy krajobrazu kulturowego mogą być uznane za zasoby, a nawet walory, kulturowe¹. Co więcej, nie tylko te, które są powszechnie uważane za zabytki, są związane ze znanymi, na ogół nieżyjącymi już postaciami, doniosłymi wydarzeniami historycznymi itp., ale również te, które powstały niedawno, albo które są odzwierciedleniem obecnych trendów w kulturze. Dotyczy to zarówno elementów materialnych krajobrazu (głównie budynki, zespoły urbanistyczne, dzieła techniki), jak i jego składowych o charakterze niematerialnym (np. koncerty muzyki popularnej, spektakle teatralne).

Nowoczesna architektura jako atrakcja turystyczna

Dla turystów przyjeżdżających do Paryża atrakcją jest nie tylko gotycka katedra No-tre-Dame i ruiny rzymskie w 5e arrondissement, ale również zbudowane w stylu „póź-noindustrialnym” niedalekie Centrum Sztuki i Kultury im. G. Pompidou (Centre Na-tionale d’Art et Culture G. Pompidou), postmodernistyczna piramida ze szkła na dziedzińcu Luwru, czy podparyskie skupisko wieżowców ze szkła i aluminium La Defense. Z kolei dla odwiedzających czeską Pragę swoistą atrakcją jest niesłychany w formie „tańczący budynek” (zwany potocznie Ginger & Fred) banku Nationale Ne-derlanden przy bulwarze RaSinovo nabreżi 80, który został wzniesiony w latach 1994-1996 według projektu Franka O. Gehry’ego i jest traktowany jako jeden z lepszych przykładów tendencji postmodernistycznych w architekturze.

Jako przykład ilustrujący to zjawisko może posłużyć fakt wykorzystywania w promocji turystycznej (np. w folderach turystycznych, na kasetach video i DVD, w programach telewizyjnych, czasopismach, Internecie) obszarów

1

Zgodnie z definicją przyjętą przez autora termin “zasoby turystyczne” - którego częścią są zasoby kulturowe - oznacza “...występujące obiektywnie elementy środowiska geograficznego, które dopiero po dokonaniu przez turystę odpowiedniej oceny mogą stać się walorami turystycznymi. Natomiast zwrot “walory turystyczne” - ich częścią są walory kulturowe - oznacza “...całość elementów środowiska naturalnego i pozaprzyrodniczych (kulturowych lub inaczej antropogenicznych), które są przedmiotem zainteresowania turystów i decydują o atrakcyjności turystycznej danego miejsca, miejscowości lub obszaru” (Kowalczyk 2000, 88). 'tym samym można przyjąć, że walory są zasobami użytecznymi dla konkretnego odbiorcy (konsumenta, turysty).