MO'1 ^ł<c
126 _- S. Równowag jonowe w rozckricropydi roztworach wodnych
Znalezienie pierwiastków tego równania jest zadaniem trudnym. Do modelu wyjściowego można jednak wprowadzić założenie upraszczając, które nie wpływa istotnie na obniżenie dokładności obliczeń.
Uproszczenie modela
W bilansie ładunków można pominąć stężenie cząstek wielokrotnie mniejszych od pozostałych. Jony oksoniowe powstają przede wszystkim w reakcji (2-0 (K. ■ 1,77810"*) oraz w reakcji (2.2) (Kw ■ HO"14). Mrówczany -w reakcji (2.1), a ich stężenie będzie bliskie stężeniu jonów H3Oł. Najmniej w układzie będzie jonów OH", których źródłem jest tylko reakcja (2J2). (Równowaga autoprotolizy wody jest przesunięta w kierunku substratów -roztwór kwaśny.). W rozpatrywanym roztworze stężenie jonów mieści się w przedziale:
<W H<°’ dm’
roztwór obojętny (o ■ 0%) roztwór kwaśny (as 100K)
Odpowiednio stężenie jonów OH- przyjmuje wartości w zakresie:
110
-7
mol
dm3
>o__ >M(T
OH
mol
dm3
Załóżmy, że:
>>COH-
(2.8)
Rozwiązań ie
Zgodnie z uproszczeniem (2.8) w bilansie ładunków można pominąć stężenie jonów wodorotlenkowych. Wtedy:
_ HjO* hcoo-
Podstawiając (2.9) do równania (2.5) otrzymuje się:
(2^)
CH000ll
'£Ichcoo'
c-c
h3o*
(2.10)
Podstawiając dalej równania (2.9) oraz (2.10) do (2.3) otrzymuje się równanie kwadratowe z jedną niewiadomą cH :
c-c
HiO*
5.2. Roztwory fcbliych kwrtwłaadjripoputowycfc
jaz
Stąd: i dalej:
CH30- =
Drugi pierwiastek równania (2.12) nie ma sensu fizycznego (c^, < 0). Warto4ó pH oblicza się zgodnie zrównaniem (12).
pH«-logcHj0. =*-log
-K-.+^l+AK,;
2
Znając c H^Q. z równania (2.4) oblicza się stężenie jonów wodorotlenkowych:
'oh-
' Teraz należy obliczyć stężenia Chcooh i ciKOCr- W tym celu z równania (2.3) oblicza się stężenie kwasu niezdysocjowanego:
chcooh
HCOO"
Stąd:
(2.18)
___-___
HCOO’ c 4 C +1C
_Ml + l M,0"
Znając cHC(X). stężenie niezdysocjowanego kwasu mrówkowego oblicza się * równania (2.16).
Obliczenia
Po podstawieniu danych liczbowych otrzymiye się:
_-|Q-»^V(10-3-»)^4-10-»a.1.0-i0-3' mol
">0' 2 3,420 10 dm1