skanuj0008 (451)

KRYTYKA

zarzuty ze strony teoretyków globalnej niesprawiedliwości

•    Interesy i problemy państwa wciąż maja pierwszorzędne znaczenie w polityce światowej, ale należy przeprowadzić kosmopolityczną krytykę moralności (a raczej niemoralności) państwa suwerennego.

•    Poświęca się niejako jednostki dla suwerennego państwa a jeśli chodzi o dobrobyt człowieka, etatyzm stanowi raczej problem niż rozwiązanie. System państw zamiast zapewnić ochronę praw człowieka wywołuję krzywdę ludzką na skalę globalną.

•    Krytyka ta nie bierze pod uwagę zagadnień ładu międzynarodowego i współistnienia, bez któiych nie mogłaby istnieć sprawiedliwość

globakia.

podsumowanie

•    Odrzuca wyzwanie behawiorystów i podkreśla podejście tradycyjne, oparte na ludzkim zrozumieniu, osądzie, normach i historii.

•    Odrzuca twarde rozgraniczenie miedzy ściśle realistycznym i ściśle liberalnym poglądem na stosunki międzynarodowe.

•    Uznaje rolę sity w stosunkach międzynarodowych; skupia uwagę na państwie i systemie państw.

•    Uznaje państwo za połączenie państwa sity i państwa konstytucyjnego (siła i prawo są ważnymi elementami stosunków międzynarodowych)

•    Anarchia międzynarodowa jest zjawiskiem społecznym a nie antyspołecznym, tak więc polityka światowa jest „społecznością anarchiczną"

•    W przeciwieństwie do liberałów - znaczenie organizacji międzynarodowych postrzegane jest jako sprawa marginalna; stosunki międzynarodowe dotyczą przede wszystkim państw

•    Dyscyplina stosunków międzynarodowych jest niekończącym się dialogiem między realizmem, racjonalizmem i rewolucjonizmem. Realizm kładzie nacisk na anarchię i politykę siły; racjonalizm zwraca uwagę na społeczność i prawo międzynarodowe; rewolucjonizm podkreśla znaczenie humanitaryzmu, praw człowieka i sprawiedliwości.