Słownik Polsko Norweski 9

ung 522 uopploselig

niepowiedziany. ung pm. młody, ungarer m. Węgier; (kvinne) Węgierka.

Ungam Węgry, ungarsk pm. węgierski, ungdom m. młodość; (unge mennesker) młodzież; ~melig pm. młodzieńczy.

ungdomsherberge n. schronisko młodzieżowe.

ungdomshjem n. młodzieżowy dom dziecka.

ungdomskontor n. Biuro ds. Młodzieży; ~ets feltseksjon m. służba Biura ds. Młodzieży w podmiejskich osiedlach mieszkaniowych; ~ets uteseksjon m. Pogotowie Społeczne Biura ds. Młodzieży.

ungdomsskole m. szkoła młodzieżowa (teraz klasy 8—10, wcześniej klasy 7—9). unge m. dziecko, ungkar m. kawaler, uniform m. mundur; ~ere cz. umundurować, union m. unia, zjednoczenie, związek.

univers n. wszechświat. universial, ~ell pm. uniwersalny, powszechny.

universitet n. uniwersytet; ~sutdanning m. wykształcenie uniwersyteckie.

unna pi. precz; ps. w oddaleniu; z dala.

unndra cz. uniknąć; ominąć;

~gelse m. jur. uchylanie się. unnfallen pm. ustępliwy, uległy, unnfange cz. począć, unngjelde cz. ponosić karę. unngii cz. (med vilje) unikać, wystrzegać się; (unnslippe) wymknąć się.

unnlate cz. zaniedbać, omieszkać; ~lse m. zaniedbanie, omieszkanie; zaniechanie, unnselig pm. wstydliwy, unnsetining m. pomoc, ratunek; ~te cz. (u)ratować. unnskyld w. przepraszam; ~e cz. przeprosić, przepraszać; ~ning m. przeprosiny; (tilgivelse) przebaczenie.

unnta cz. wykluczyć, wyłączyć; ~gelse m. wyjątek; ~gen pi. patrz unntatt; ~k n. patrz unntagelse. unntaksbestemmelse m. jur. przepisy szczególne, unntakstilstand m. stan wyjątkowy.

unntatt pi. oprócz, z wyjątkiem; patrz też unnta. unnvikende pm. wykrętny, wymijający.

unnvaerje cz. obyć się; ~lig pm. zbędny, niekonieczny, unote m. zły nawyk, unytte m. nieużytek, daremność; ~tig pm. nieużyteczny, daremny, zbyteczny.

unodvendig pm. niepotrzebny, bezcelowy.

unoyaktig pm. niedokładny, nieścisły; ~het m. niedokładność, nieścisłość.

una|de m. niełaska; ~dig pm. niewdzięczny, niemiły, uomgjengelig pm. nietowarzyski; (uunngźelig) nieunikniony. uomtvistelig pm. niewątpliwy, bezsprzeczny.

uoppdragen pm. źle wychowany, uoppfordret pm. nieproszony, uopphorlig pm. nieustanny, uopplagt pm. słaby, uopploselig pm. nierozpuszczalny.

uoppmerksom pm. nieuważny;

het m. nieuwaga, uoppn&elig pm. nieosiągalny, uopprettelig pm. nie do zreperowania. uoppsigelig pm. (kontrakt) niodwołalny, nieodmienny, uoppskźret pm. nieścięty. uorden m. nieład, nieporządek; Mlig pm. nieporządny. uorganisert pm. niezorganizowany. uoverrensstemmelse m. niezgoda. uoverkommelig pm. nieprzezwyciężony. uoverlagt pm. nierozważny, bezmyślny.

uoverveid pm. niebaczny, nierozważny.

uovervinnelig pm. (uslśelig) niezwyciężony, niepokonany, upartisk pm. bezstronny; ~het m. bezstronność.

upassende pm. nieodpowiedni, upersonlig pm. nieosobowy; ~ skatteyter m. osoba prawna jako podatnik.

uplettet pm. niesplamiony. upopulaer pm. niepopularny, upraktisk pm. niepraktyczny, updaktet pm. niespostrzeżony. up&klagelig pm. nienaganny, upżlitelig pm. niewiarygodny, niepewny (o człowieku na którym nie można polegać), upapasselig pm. nieuważny, nieostrożny.

ur n. zegarek; (storre) zegar, uraffinert pm. nieoczyszczony. uransakelig pm. nie do zbadania. uravstemning m. głosowanie bezpośrednie.

urbanisering m. urbanizacja, uredd pm. (seng) niepościelony; (modig) nieustraszony.

uredelig pm. nieuczciwy; ~het m. nieuczciwość.

uregelmessig pm. nieregularny, uren pm. nieczysty; ~het m. nieczystość; ~slig pm. nieczysty, urett m. niesprawiedliwość; ~ferdig pm. niesprawiedliwy; ~ferdighet m. niesprawiedliwość, urettmessig pm. nielegalny, bezprawny.

urfolk n. tubylec; Imn. tubylcy, uriktig pm. nieprawidłowy, urimelig pm. niewłaściwy, niesłuszny; (meningslas) niedorzeczny, absurdalny; ~het m. niedorzeczność, urin m. mocz, uryna. urinal n. urynai,fig- nocnik; pisuar, urinblaere m. anat. pęcherz moczowy.

urinere cz. oddawać mocz. urinleder m. anat. moczowód. urinprove tn./f. analiza moczu, urinror n. anat. cewka moczowa. urinveisinfeksjon m. med. zapalenie dróg moczowych, urmaker m. zegarmistrz, urmenneske n. praczłowiek, ume m. urna; (valg-) urna wyborcza.

uro m. niepokój, zaniepokojenie; ~e cz. niepokoić, urokke lig pm. niezachwiany; ~t pm. niezmienny, niezachwiany, urolig pm. niespokojny; ~het m. niepokój, zamieszanie, urolog m. urolog; ~i m. urologia, urostifter m. mąciwoda, awanturnik, wichrzyciel. urskive m. tarcza zegara, urskog m. puszcza, urt m. bot. zioło, ziele, urtete m. herbata ziołowa. urviser m. wskazówka zegara.