76 1. ELEMENTY TEORII FUNKCJI ZMIENNEJ ZESPOLONEJ
Podstawiając wzory (4) i (5) do wzoru (3), mamy
e,xdx
(x2 + l)(x2 + 9)
tc(3c2-1) 24e3 ’
+ co
f
— oc
— 00
eixdx
(x2 + l)(x2+9)
7t(3e2-l) 24? '
Przekształcając lewą stronę wzoru (6) w celu wydzielenia części rzeczywistej i urojonej, mamy
e,xdx
= 1
cos x +1 sin x
(x +l)(x +9) J (x + l)(x +9)
dx =
— 00 + oo
-J
cos x dx
(x +l)(x +9)
+ i
sin x dx
(x2 + 1)(x2 + 9)’
cos x dx
"ł" /
sinxrfx 7t(3e2 — 1)
(x + l)(x +9) J (x +l)(x +9) 24e
otrzymujemy wtedy
Widać natychmiast, że tylko p Biorąc powyższe pod uwagę i st otrzymujemy w rozważanym p
+ <
Zgodnie ze wzorem (10.2') zi z, = (1 + 3/), mamy
(13) res.,/(z) = res*
Podstawiając (13) do (12), ma
+ OO
r xeixdx x2 — 2x+lC
Porównując części rzeczywiste i urojone po obu stronach wzoru (7), mamy
+ 00
dx
jt(3e — 1)
l)(x +9) 24e
— 00
+ OO
sin x dx
+ l)(x +9)
Wynik określony wzorem (9) jest banalny, można go bowiem otrzymać wykorzystując fakt, że funkcja podcałkowa w (9) jest nieparzysta, b) Bierzemy pod uwagę funkcję
czyli |
+ 00 |
(14) |
l — 00 |
xe Xdx
-2x + l
Zauważmy teraz, że lewą sti
r
+ oo
(10)
/(-) =
ze'
xeixdx
z — 2z+10’
(15)
2x + l
której część rzeczywista dla rzeczywistych wartości z — x pokrywa się z funkcją podcałkową. Zauważmy teraz, że funkcja określona wzorem (10) spełnia założenia lematu Jordana. Stwierdzamy następnie, że funkcja ta ma dwa bieguny, z których każdy jest jednokrotny. Bieguny te są miejscami zerowymi funkcji (z2 —2z+10). W celu znalezienia tych miejsc zerowych rozwiązujemy równanie
Wobec wzorów (14) i (15) i
(16)
z2—2z + 10 = 0,