185
• niezależną (independent) państwo deklarując tę rolę kieruje się głównie interesem własnego społeczeństwa, popieranie celów innych państw jest dla niego mniej interesujące;
• przykładu (example) - państwo deklarujące rolę przykładu stara się wywierać wpływ na system międzynarodowy poprzez realizację własnej polityki wewnętrznej i umacnianie własnego prestiżu;
• budowniczego własnego potencjału (internaI development) - państwo kieruje wszystkie swoje wysiłki na rozwój wewnętrzny ignorując przy tym jakiekolwiek cele zewnętrzne;
• izolowaną (isolate) - państwo dążące do realizacji tej roli ogranicza do minimum wszystkie kontakty zewnętrzne w obawie przed jakimkolwiek zaangażowaniem międzynarodowym;
• protegowanego (protecte) - państwo deklarujące te rolę odwołuje się do odpowiedzialności innych państw, nie deklaruje natomiast żadnych własnych celów w stosunku do środowiska międzynarodowego.
Ponadto Kalcvi Holsti wyróżnił też kilka rzadziej występujących ról międzynarodowych, takich jak:
• języczka u wagi (balancer);
• agenta antyrewizjonistycznego;
• agenta antysyjonistycznego;
• obrońcy pokoj u33.
Klasyfikacja ta ułatwia definiowanie i systematyzowanie konkretnych rodzajów ról pojawiających się w deklaracjach uczestników (aktorów) stosunków międzynarodowych, co niewątpliwie ułatwia analizę systemu ich ról międzynarodowych a także pozwala dokonać oceny aktywności państwa w środowisku międzynarodowym. Tworzy ona swego rodzaju „etykiety” poszczególnych ról i ujednolica ich nazewnictwo31. Na podstawie rodzajów ról wyszczególnionych przez Kalevi Holstiego ról można wyodrębnić główne orientacje w polityce zagranicznej państwa35. Są to:
Orientacja ekspansjonistyczna - wyraża zainteresowanie państwa poszerzeniem swojego terytorium, powiększeniem własnej potęgi. Stosunki z innymi państwami postrzegane są na zasadzie „my - oni", „ci, którzy są z nami - ci, którzy są przeciwko nam”. Orientacja ta wiąże się zwykle z wysokim poziomem nacjonalizmu wśród przywódców, silnego dążenia do władzy i niezbyt złożonych koncepcjach ról, wiąże się też z przekonaniem o dużej zdolności do kontrolowania wydarzeń. Jednocześnie przywódcy nic wykazują się dużą tolerancją w stosunku do oponentów czy potrzeb społeczeństwa. Działalność państwa koncentruje się wokół zdobycia siły i jak najlepszego statusu;
33 Holsti, op.cit., s. 28. w Pietraś, Pojęcie i klasyfikacja... ys. 33.
35 Margaret Herman, „Foreign Policy Role Orientations and the Quality of Foreign Policy Deci-sions”, [w:] Walker, op.cit., s. 123-140. Zob także Pietraś, Pojęcie i klasyfikacjas. 28 -29.