Zasady Wykładni Prawa L Morawski3

mmm

» Rozdział VI. Wykładnia językowa

koniunkcji odwołuje się z kołei NSA, gdy wskazuje, że jeżeli zgodnie z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. e ustawy o kombatantach do pozbawienia uprawnień kombatanckich konieczne jest, by osoba zatrudniona w aparacie bezpieczeństwa „wykonywała zadania śledcze i operacyjne” związane ze zwalczaniem organizacji niepodległościowych, to oznacza to, że warunkiem zastosowania tej normy jest łączne wykonywanie tych zadań” (wyrok NSA z 23 marca 2000 r., V S.A. 1708/99, niepubl.). Tak samo zdaniem NSA, „nie powinno ulegać wątpliwości, że zawarta w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych definicja «stałej pielęgnacji składa się z 2 równorzędnych określeń, połączonych spójnikiem «i» w jego koniunk-cyjnym znaczeniu. Oba te elementy składają się bowiem na definicję «sta-łej pielęgnacji i muszą być spełnione łącznie. Chodzi tu zatem o konieczność sprawowania stałej opieki, która polegać ma na bezpośredniej, osobistej pielęgnacji i jednoczesnym systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym, rehabilitacyjnym oraz edukacyjnym” {wyrok z dnia 21 maja 2007 r., I OSK 1307/06, LEK nr 345119). Na argumencie z reguł syntaktycznych oparta jest również argumentacja SN w uchwale z 7 września 2000 r. (I KZP 22/00, OSNKW 2000/9-10/79), w której sąd ten dowodzi, że we wszystkich wypadkach, gdy kodeks kamy albo inna ustawa fama określa przestępstwo trwałe, to zawsze posługuje się formą niedokonaną czasownika¹². Stosunkowo rzadziej natomiast w uzasadnieniach są-'ch spotykamy się z odwołaniem do reguł pragmatycznych (wyrok z dnia 11 kwietnia 2008 r., II CSK 650/07, LEK nr 391825). Znajdują zastosowanie zwłaszcza w przypadku pojęć, które możemy umownie rać pojęciami kontekstowymi, to jest takimi pojęciami, których sens może być określony wyłącznie w oparciu o ich właściwości językowe, wymaga odwołania się do kontekstu poząjęzykowego, a więc na przy-do określonych zdarzeń, sytuacji, czy okoliczności. Tak jest na przy-w wyroku SN z 24 maja 1999 r. (JI CKN 349/98, OSNC 1999/12/212), sąd rozważając zagadnienie, czy ślub kościelny jest zdarzeniem, wchodzi „do prywatnej sfery żyda” wywodzi, że pojęcie to „wymaga ia go przy uwzględnieniu konkretnych okoliczności, charaktery-określoną sytuację”.

też rozległą argumentację na temat znaczenia spójnika „oraz” wraz ze zdaniem jednego z sędziów w uchwale NSA z 25.02.2002, FPS 13/01.

103