img14001 djvu

110

Patrz na ten liczny orszak rozlicznych tupetów,

Tu samych przez się fryzur, a tam z pod kornetów, Tu w miesiąc, tam w promienie, tu z włoskiemi kwiaty, Tu wcale wylizano, ówdzie włos kosmaty,

Tu z girlandą, tam z piórem, ówdzie z małym strojem, To z szpilką, to z sołtanem, z liafteczką, z zawojem, Wszystko to dzieła, Jasiu, twojej wielkiej sztuki,

Po nich my pomnim dziadów, nas pomną prawnuki. Lecz nie dosyć na samej zręczności i wprawie,

Ahy swe imię podać wieczności i sławie;

Trzeba mieć gust szczególny, co przystoi komu, Przenikać stan umysłu, znać zdarzenia domu. Inaczej się ubiera panna na wydaniu;

Inaczej młoda, w modnem mężatka kochaniu;

Inszy werżet mąż nosi, gdy kędziory swemi Gach pudruje po krzesłach, kanapie i ziemi:

Strojna na bal, a lekko chce być uczesana Jejmość, kędyś na pewną godzinę wyzwana;

Inaczej się fryzuje z wczorajszego rada;

Inaczej, kiedy komu wojnę wypowiada,

Lub kiedy od leżącej na sofie, dzień cały Ma wydychania i rospacz słyszeć gach niestały; Innej głowy chce doktór, innej metr do tańca,

Innej żołnierz, a innej od dworu posłańca;

Właściwą z tych każdemu dać należy postać:

Tyleto umieć trzeba, by fryzerem zostać!

Stąd też jest, że pierwszeństwo przed znacznemi dzieły, Wasze roboty słusznie od wieków zajęły.

Nikt się nie śmie na swoim pokazać urzędzie,

Póki z wami na radzie osobnej nie będzie;

Autory, pacyjenty i ministry czasem

Czekają przed pokojem, gdzie wchodzą z kutasem.

Skoro tylko otworzą domy i pałace