img16801 djvu

171

ftórą przepuszczamy prąd powietrza. Szczeliną tę zatykamy z boków Jrzegami języka, opartego końcem na dolnych dziąsłach. S jest spółgłoską zębowo-językową, szczelinową, bezdźwięczną.

P i s a n i e (palcem w powietrzu i po ławce) na zeszyt a c li sałego wyrazu, przyczem mówią pocichu to, co piszą.

Pisanie s a m ej litery s.

Czytanie ze zeszytów. Na jaki głos pisaliście literę?

W y s z u >k i w a n i e przez uczniów w y r a z ó w innych z tym towym głosem.

DRUGA CZĘŚĆ LEKCJI.

(Na następnej lekcji półgodziny języka polskiego).

Czytanie z tablicy pisanego wyrazu i jego części (jako powtórzenie toprzedniej lekcji).

Poznanie i czytanie nowej litery drukowanej, względnie drukowanego wyrazu normalnego.

ftania i śpiewania	na tonach:
nut: V4	1/4	1/4
ć: e	d	C
las	las	las
as	as	as
a	a	a
u	u	u
us	us	us
o	o	o
os	os	os
e	e	e
es	es	es
i	i	i
is	is	is
ll	o	a
us	os	as
TRZECIA CZĘŚĆ LEKCJI.

Śpiewanie poniżej podanych połączeń nowej głoski z poprzednio poznanemi i tych,, które podane są w elementarzu (autora), pojedynczo chóralnie z tablicy, a potem z elementarza. Pi żytem porównać nową (łosię z poprzedniemi, pod względem brzmienia i sposobu pisania. Wzory

takt Wi rkr.

O d p i s y z tablicy i elementarza. Uczniowie czytają najpierw całe zdanie, N. objaśnia, o ile potrzeba, treść pisma, zwraca uwagę na wyrazy trudniejsze, znaki przestankowe, a następnie uczniowie piszą.

Dyktat tekstu podanego w elementarzu lub innych kombinacji, przytem należy uwzględnić następujące momenty lekcji:

1)    N. pomału i wyraźnie; wygłasza wyrazy, króciutkie zdania, a dzieci je powtarzają.

2)    Każde poszczególne zdanie dyktatu rozbiera się na wyrazy, wyrazy na głosy, poczem następuje: