Magazyn5901 djvu

171

Astenicv i rozród.

oraz sprzyjałoby stawianiu nieścisłego wskazania cło przerwania ciąży, co się niestety obecnie zciarza wśród wielu lekarzy.

Do osiągnięcia bezpłodności chorych na gruźlicę, wystarczałyby w przeważnej ilości wypadków najprostsze środki prewencyjne, a więc u mężczyzn kondomy z błony jelitowej (pęcherze rybne), a u kobiet pochwowa czapeczka osłaniająca. Również i operacyjna sterylizacja mogłaby być zastosowana na specjalne życzenie obciążonych gruźlicą. Gdyby się okazało, że zalecanie stosowania środków prewencyjnych nie wystarcza z powodu lekkomyślności lub obojętności znacznej części asteników, to wtedy zachodziłoby pytanie, czy nie należałoby stosować przymusowej sterylizacji, opartej na podstawach prawnych.

Możnaby przewidywać, że częstość gruźlicy płuc, wskutek wzrostu dobrobytu i społcczno-higjenicznej opieki w ciągu najbliższych dziesiątek lat jeszcze bardziej się zmniejszy, a wraz z tern jej znaczenie, jako oznaki konstytucji astenicznej. Dlatego trzeba zawczasu nauczyć się rozpoznawać ją i podporządkować wskazaniom eugenicznym — nawet wtedy, gdyby wskutek korzystnych warunków zewnętrznych gruźlica oszczędziła takiego osobnika o konstytucji astenicznej. Konstytucja asteniczna uwidocznia się w rzeczywistości bystremu obserwatorowi przez drobną budowę kośćca, wąską, płaską i długą klatkę piersiową, wyraźnie zaznaczone dołki obojczykowe, przez żebra ostro ku dołowi skierowane, wiotką i lichą muskulaturę, długą i cienką szyję, oraz przeświecającą żółtawo-bladą skórę. U asteników można się często spotkać z obniżeniem trzew brzusznych i ze skłonnością do zmian w położeniu wewnętrznych części rodnych kobiecych, do nich należą też mało jedzący, co stoi może w związku z konstytucjonalną atonją żołądka.

Narazie więc wystarczy rozpoznawać, jako asteników z punktu widzenia higjeniczno-rozrodczego, jednostki, mające gruźlicę płuc lub podejrzane o nią, zwłaszcza, że przez to powstanie pewne ułatwienie co do korzystania w eugenicznem znaczeniu ze środków i urządzeń dla zwalczania gruźlicy. Przy dalszem zmniejszeniu się śmiertelności i zachorowań na suchoty, trzeba będzie typ asteniczny, jako taki, wyszukiwać i od rozrodu usuwać.

Każdego osobnika, cierpiącego na dającą się wykazać ¹ gruźlicę i każdego, dotkniętego wyraźnie zaznaczoną konstytucją asteniczną, należy uważać za nienadającego się stale do rozrodu. Osobników o wątpliwej astenicznej konstytucji, niedotkniętych gruźlicą, należy uważać tylko za warunkowo nadających się do rozrodu, t. j. nie powinni oni mieć więcej, niż troje dzieci.

c) Tężyzna w przeciwstawieniu do astenji.

Przeciwieństwo asteników, cieleśnie mniej wartościowych i słabowitych, stanowią osobnicy o silnych mięśniach, szerokich barach, dobrze rozwiniętych narządach, których rozród ponad pewną normę jest nietylko z punktu widzenia higjeny rozrodu pożądany. Tych ludzi nie da się narazie ująć w taki sposób, żeby uzyskać pewne wytyczne,