IMGA79 (2)

___.....------— - -

gorsetu, znieruchomienie w trumnie). Dorosłość osiągnąć można dopiero wtedy, gdy owe sprzeczności wewnętrzne zostaną rozwiązane i gdy obudzi się w nasi do życia dojrzałe ego, umiejące harmonijnie pogodzić czerwień i biel.

Jednakże zanim będziemy w stanie rozpocząć „szczęśliwe" życie, musimy poddać kontroli złe i destrukcyjne aspekty naszej osobowości. W baśni Jaś i Małgosia czarownica za swe kanibalistyczne popędy zostaje ukarana przez spalenie w chlebowym piecu. W baśni o królewnie Śnieżce próżna, zazdrosna i przejawiająca destrukcyjne dążności królowa musi włożyć rozpalone do czerwoności żelazne trzewiki i tańczyć w nich, aż umrze. Tak tedy niepohamowana zazdrość seksualna połączona z próbami niszczenia innych — niszczy tego, kto daje się nią powodować.fDpowieść poucza w symboliczny sposób, że jeśli nie będziemy powściągać i kontrolować namiętności, unicestwią one nas samych^ Dopiero śmierć królowej (wyeliminowanie wszelkiego zewnętrznego i wewnętrznego rozprzężenia) umożliwia życie w szczęściu.

Wielu bohaterów baśniowych w rozstrzygającym momencie swego rozwoju popada w głęboki sen albo wraca ponownie do życia. Obudzenie się z takiego snu lub ponowne narodziny to zawsze symbol osiągnięcia większej dojrzałości i pogłębienia się naszej zdolności rozumienia samych siebie i innych. Jest to jeden z wielu obrazów baśniowych, które mają na celu pobudzanie naszego pragnienia, aby życiu nadać wyższy sens — przez pogłębienie świadomości, lepsze poznanie siebie i większą dojrzałość. Fakt, iż w baśniach przebudzenie się na nowo do życia poprzedzane jest długim okresem

bezczynności, sprawia, że słuchacz rozumie,_ choć nie

musi sobie z tego zdawać sprawy — iż tego rodzaju ponowne narodziny wymagają okresu spokoju i koncentracji u obu płci.

Zmiana oznacza, że trzeba porzucić coś co unryed-

nio przynosiło nam zadowolenie — _w--^p, ,

^w przypadku kró-1

lewny Śnieżki jest to życie poprzedzające wybuch zazdrości królowej czy też beztroska egzystencja wśród krasnoludków — co stanowi bardzo trudne i bolesne, [_4 choć nieuniknione doświadczenie związane z dorastaniem. Omawiane opowieści starają się też rozproszyć obawy słuchacza przed porzuceniem sytuacji dziecięcej zależności od innych osób, zapewniając, że po przejściowym okresie zmagań i niebezpieczeństw znajdzie się on na wyższej płaszczyźnie egzystencji i będzie mógł wieść życie bogatsze i szczęśliwsze. Kto nie jest skory do podjęcia ryzyka wiążącego się z podobnym przemienieniem własnego życia — jak dwaj starsi bracia w Trzech piórkach — nigdy nie posiędzie królestwa. Kto zatrzymuje się w przededypalnym stadium rozwojowym — jak krasnoludki — nie pozna szczęścia, r jakie przynosi miłość i małżeństwo. A rodzice, którzy, jak królowa w omawianej baśni, wyładowują na dziecku edypalną zazdrość, mogą je doprowadzić do zguby, z całą pewnością zaś zgubią siebie samych.

04