Analiza wykorzystania majątku trwałego 67
O pozytywnym rozwoju przedsiębiorstwa można mówić wtedy, gdy tempo odnowy majątku jest wyższe od stopnia likwidacji a kwoty wydatkowane na inwestycje przewyższają kwoty odpisów amortyzacyjnych. Ma wówczas miejsce reprodukcja rozszerzona majątku.
Charakter reprodukcji środków trwałych można również określić na podstawie przeciętnej stopy amortyzacji i wskaźnika odnowienia.
Jeśli: Sa < Wod - ma miejsce reprodukcja rozszerzona,
przedsiębiorstwo inwestuje więcej aniżeli wynika to ze zużycia majątku;
Sa - Wod - reprodukcja prosta, nowe inwestycje zastępują zużyte obiekty;
Sa > Wod - dekapitalizacja majątku, wartość nowych
inwestycji jest mniejsza niż kwota amortyzacji, majątek starzeje się.
Analiza reprodukcji rzeczowego majątku trwałego, w połączeniu z oceną struktury wieku i stopnia zużycia, charakteryzuje aktywność inwestycyjną przedsiębiorstwa, stanowi podstawę podejmowania racjonalnych decyzji w zakresie wymiany i remontów użytkowanych obiektów.
3.5. OCENA WYKORZYSTANIA MASZYN 1 URZĄDZEŃ
W bieżącej działalności przedsiębiorstwa podstawowym zagadnieniem związanym z gospodarowaniem majątkiem trwałym jest właściwy sposób wykorzystania tego majątku, zwłaszcza jego najbardziej aktywnej części, jaką stanowią maszyny i urządzenia produkcyjne oraz środki transportu. Od ich sprawności technicznej, stopnia uruchomienia i poziomu wykorzystania zależą bowiem wyniki produkcyjne i finansowe przedsiębiorstwa. Analiza wykorzystania maszyn i urządzeń przeprowadzana jest w ramach wewnętrznej oceny firmy i sprowadza się najczęściej do oceny stopnia uruchomienia maszyn i urządzeń, wykorzystania czasu pracy (ekstensywnego wykorzystania) i intensywności ich pracy w jednostce czasu.
Badanie stopnia uruchomienia parku maszynowego obejmuje zagadnienia związane z relacją posiadanych maszyn i urządzeń technicznych do ich uczestnictwa w procesie wytwórczym i przeprowadzane jest zwykle za pomocą następujących wskaźników: