IMGh97 (2)

syntezy, powinien być /dolny do słuchowej orientacji słyszanego wyrazu, tj. do określenia, co słyszy, oraz zdolności łączenia słyszanych głosek w wyrazy.

Rozwój percepcji słuchowej może być zakłócony i nieprawidłowo się doskonalący, ze względu na uszkodzenia względnie opóźnienia okolic kory mózgowej lub niższych pięter struktur słuchowych.

H, Spionek i H. Narto wska podkreślają, że w diagnozie zaburzeń percepcji słuchowej nie należy utożsamiać ich z niedosłuchem pochodzenia obwodowego. Za niedosłyszące uważa się dziecko, u którego cześć receptorowa analizatora słuchowego (czyli ucho), bądź droga doprowadzająca (nerw słuchowy) są uszkodzone. Dzieci niedosłyszące źle odbierają dźwięki płynące ze zbyt dużej odległości. Dzieci z fragmentarycznymi zaburzeniami funkcji ośrodkowych poszczególne dźwięki słyszą bardzo dobrze bez względu na odległość, natomiast z potoku dźwięków mowy nie potrafią ich wyróżniać ze struktur dźwiekowo-rytmicznych ^u.

Zaburzona percepcja słuchowa może mieć wpływ na rozwój mowy oraz przyczyniać sie do trudności w nauce czytania i pisania.

Charakterystyczne cechy zaburzeń percepcji słuchowej

Proces spostrzegania słuchowego uzależniony jest od prawidłowego funkcjonowania wszystkich części analizatora słuchowego. Zakłócenia w procesach analizy i syntezy słuchowej ujawniają się w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym jako trudności w:

-    odtwarzuniu rytmu;

-    rozróżnianiu głosów i odgłosów;

-    zapamiętywaniu melodii i jej reprodukowaniu;

-    rozumieniu bardziej skomplikowanych poleceń słownych;

-    zapamiętywaniu i powtarzaniu trudniejszych wyrazów;

-    uczeniu się na pamięć wierszy, piosenek, ciągów wyrazowych - utrwalają jedynie ich fragmenty, bądź w ogóle nie zapamiętują

H. Spłonek, Zaburzenia.,., op. cit,

60