IMGv84

•tworzenie warunków ułatwiających bezpośredni wzajemny dzieciom słyszącym i niesłyszącym, sprzyjając kształtowaniu się I H u dzieci niesłyszących do posługiwania się mową oraz prze- I ciwdziałać izolacji tych dzieci od środowiska ludzi słyszących.

Inne rozwiązanie to przedszkole specjalne bez inter- I I atu. Jest to wersja bardzo korzystna, ponieważ dziecko niesłyszące ■31 korzystając z fachowej opieki wychowawczej, jednocześnie utrzymuje I codzienny kontakt emocjonalny i społeczny z matką i słyszącą rodzi- 1 H — jest to sytuacja motywująca je do posługiwania się mową. Dziecko 9 rozwija się pod okiem fachowców, zaś codzienne życie w rodzinie skła- I H je do wykorzystywania przyswajanych umiejętności językowych. 11 Przedszkole specjalne z internatem jest dogodnymi rozwiązaniem dla dzieci niesłyszących przebywających w warunkach nie-a sprzyjających ich rozwojowi (brak fachowej opieki ze strony rodziców; 19 zaniedbania wychowawcze itd.). ^Przedszkole specjalne z internatem I powinno obejmować także te wszystkie dzieci, których z uwagi na od- 11 dalenie ich miejsca zamieszkania nie można codziennie iptrzyprowadzaĆ** do przedszkola. Przebywanie dziecka niesłyszącego w internacie wiąże' % się jednak z określonymi niebezpieczeństwami, które omawiamy szcze- ' 3 galowo w rozdziale poświęcanym wychowaniu w internacie.^

Przedszkole masowe należy brać pod uwagę w wychowa- I niu dziecka z uszkodzonym słuchem pod warunkiem odpowiedniego | wcześniejszego przygotowania tego dziecka oraz jego nauczycielki, a tak- i że zapewniając mu stałą dodatkową pomoc fachowego surdopedagoga m bądź surdologapedyj Podczas kiedy w okresie niemowlęcym podstawo- ?! wym celem jest wychowanie duchowe i rozwój percepcji wzrokowej, a ukierunkowanej na odczytywanie z ust, (wychowanie w przedszkolu powinno się ogniskować wokół rozwoju dyspozycji artykulacyjnych dziecka. Przebywanie dziecka niesłyszącego przez większą część dnia w zwykłym masowym przedszkolu, w którym nie może uzyskać specjalnej I pomocy, mija się z celem tego wychowania. \Wychowanie dziecka w przedszkolu dokonuje się w procesie jego aktywności w interakcji z nauczycielką przedszkola i z innymi dziećmi. Pozwija się ono wtedy urny- I knso, społecznie, emocjonalnie i fizycznie, kształtuje porzeby estetycz- 1 ne, przy czym rozwój języka jest zawsze podstawowym celem i środkiem tego wychowania. (Rozważając zatem umieszczenie dziecka z uszkodzonym słuchem w masowym przedszkolu, należy brać pod uwagę cały zespół czynników, takich jak: jego inteligencja, wiek, w którym nastąpiło uszkodzenie słuchu, stopień tego uszkodzenia, jego rodzaj i zakres, rozwój społeczny j emocjonalny dziecka, umiejętność porozumiewania się, pomoc w zaspokajaniu specjalnych potrzeb dziecka przez jndrfci ów, pomoc fachowego surdologa, przygotowanie nauczycielki ^WąpadiAoia, a także program tego przedszkola, do którego niesłyszące HMhftMh* na uczęszczać. Jeżeli przedszkole masowe nie ma się stać dla

•dziecka z uszkodzonym słuchem jedynie „przechowalnią^ wymienione przesłanki muszą być dokładnie rozważone przez tentne grono specjalistów decydujących o. tej formie 6d«kM(p£9 z uszkodzonym słuchem.

Ostatnią formą wychowania dzieci niesłyszących w okresie szkolnym jest tzw. klasa wstąpną (zerowa). Dotyczy ona dzieci, które nie uczęszczały do przedszkola specjalnego ani nie były objęte opieką Poradni dla Dzieci z Wadami Słuchu PZG. gadaniem kłanf^ wstępnej jest przygotowanie dzieci do nauki szkolnej, 1 więc osiągnięcie¹ przez nie wymagań składających się na dojrzałość szkolną. Innym zadaniem klasy wstępnej jest wyrównanie poziomu rozwoju umysłowego i społecznego dzieci wywodzących się z różnych środowisk kulturowych, w których były otaczane nadmierną opieką, niekonsekwentną bądź były wychowawczo zaniedbam e^j

** O wychowaniu zintegrowanym w różnych działach pedagogiki specjalnej pisze U. Eckert w artykule pt. Problem kształcenia zintegrowanego to przedszkola* „Szkoła Specjalna”, 1984, nr 1.