236 CZĘŚĆ II PROCESY W ZARZĄDZANIU PRZEDSIĘBIORSTW
• moiywowanic,
• negocjowanie,
• sprzedaż,
• ocena,
• prośba,
• informowanie,
• perswazja,
• zastraszanie.
Rysunek 11.1. Interpersonalny model komunikacji według Ph.l. Morgan'a
Źródło: Ph.l. Morgan, Organizational Behavior and Management, Kendal/Hunt Pub. Comp., Dubuąue 1989. s. 6-8.
Menedżerowie na całym świecie zgadzają się ze stwierdzeniem, iż większość swojego czasu spędzają na komunikowaniu się. Muszą się komunikować z innymi, aby przekazać im swoją wizję i cele stawiane przed organizacją. „Praca menedżera polega głównie na mówieniu i słuchaniu”'. Również dla pracowników komuni-
' R Steward w książce Mumigers and Their Jobs, wyd. 2, I998 napisała „Praca menedżera polega głównie na mówieniu i słuchaniu. Ilość czasu spędzanego przez menedżerów z innymi osobami zalezy od rodzaju pracy j związanych z mą okoliczności oraz indywidualnych upodobań Siu sześćdziesięciu menedżerów objętych naszymi badaniami poświęcało dwie trzecie swojego czasu
kowanie z menadżerami jest bardzo istotne, gdyż pozwala na lepsze zrozumienie lego, co się dzieje w otoczeniu organizacyjnym oraz jak oni mogą zwiększyć skuteczność działania i prowadzić do efektywnego rozwoju przedsiębiorstw, jak i własnej kariery zawodowej.
Komunikacja jest poważną częścią pracy każdego kierownika. W istocie każdy menedżer znajduje się w centralnym punkcie sieci komunikacyjnej, co przedstawiono na rysunku 11.2.
Skuteczne komunikowanie się to proces wysyłania wiadomości w taki sposób,
że wiadomość otrzymana ma możliwie zbliżone znaczenie do wiadomości zamie-„ -10 rzonej .
Definicja skutecznej komunikacji jest oparta na pojęciu treści i zgodności z treścią. Treść to jakaś myśl, którą chce przekazać osoba nawiązująca komunikację. W tym skutecznym komunikowaniu się treść jest przekazywana w taki sposób, aby osoba odbierająca przekaz zrozumiała go.
Rysunek 11.2. Kierownik jako centralny punkt sieci komunikacyjnej
szef |
inni przełożeni | |
w górę | ||
koledzy -1 |
kierownik r_ _____ > inni koledzy |
i w poziomie |
\ | ||
podwładni |
inni na niższych |
w dót | [ |
stanowiskach |
Źródto: K. Weinstein, Komunikowanie się, [w:J Praktyka kierowania sobą, innymi i hrmą, red D.M Stewart, PWE, Warszawa 1994, s. 325.
Komunikowanie odgrywa bardzo ważną rolę w procesie zarządzania, którego podstawowymi funkcjami są: planowanie, organizowanie, motywowanie oraz kontrolowanie. Tak na przykład analiza otoczenia, podejmowanie decyzji, delegowanie zadań i uprawnień, koordynacja oraz kontakty z podwładnymi czy przełożonymi, w ramach funkcji przewodzenia wymagają ciągłego komunikowania się".
na rozmowy. W trakcie innych badań stwierdzono, że udział ten jest jeszcze wyższy., ' naszymi badaniami poświęcało dwie trzecie swojego czasu na rozmowy. W irakcie innych badań stwierdzono. ze udział len jest jeszcze wyższy. . ,”.
111 l! W. Giiffin. Podstawy zarządzania organizacjami. PWN, Warszawa 1999, s 554.
11J Huey, The New Power in Black A Decker. „Fortune" 1989. nr z 2 stycznia, s 89-94