ksiazka 20053

Wiemy już, że w książce dla przedszkolaka szukamy zarówno <lo brego lokat ii, jak i artystycznej ilustracji. Oba te, składające się li całość utworu, elementy spełniają jednakowo ważne funkcję w naszej pracy z dziećmi, ohooiaż zarówno z ilunlraoji, jak i lokalu można ko rzystać w apoaob niezależny od niobie

llmitraeja w książce je/d bodźcem, który zwraca uwagę dzicokttl zachęca do Oglądania, wywołuje zainteresowanie tekstom. Dzieli ilustracji dziecko może korzy Mae z książki aa ino bez pomocy osoby! dorosłej.

Ilustracje w książkach przeznaczony cli do samodzielnego ogląda Ilia prze/, dzieci muszą zwracać leli uwagę, wzbudzać zainteresowanie treścią, form!} graficz.ua i kolorystyka, zachęcać do oglądania i wypowiedzenia się nu ieb temat.

Nauczycielka, doceniając znaczenie ilustracji w książkach jako bodźca wyzwalającego ekspresje słowną dzieci, powinna inspirować te wyjsiwicdzi przez atwarzanie sprzyjających sytuacji.

Może to organizować w sposób bardzo różny, w zależności od Stopnia zainteresowania dzieci książki}, posiadanych pozycji, warunków pracy, up

dając dzieciom książki u u wiązu jo do ieb aktualnych przeżyć — ¹ tego co widziały, robiły lub zamierzają robie,

przygotowując po kilka egzemplarzy tej samej pozycji, co zachęca dzieci do porównywaniu oglądanych obrazków, poszukiwania takich Halnych jak u kolegi, wzajemnego uzupełniania spostrzeżeń, stawiając dzieciom pytania zachęcająco do wyjsiwiadania się.

Ten łatwy sposób zneheeania do wypow iadania się znajdzie znało* Mowanie przede wszystkim w pracy z Ił l latkami. .Starszym przed* szkoliikoui trzeba stawiać zadania trudniejsze. Można zachęcać je do •zastanowienia nie. O czym jest dana książka, i do próby opowiedzenia jej treści na podstawie kolejnych ilustracji, do szukaniu tych samych postaci na różnych ilustracjach oraz porównywania ich wyglądu, czynności, stanów uczuciowych. Dzieci mogą także określać, która ilustracja najbardziej je zaciekawia i dlaczego. Przykładowo omówimy pozycje, która daje duże możliwości stawiania dzieciom ciekawych zadać. Jest nią książka .Marii Kownackiej Zn żywopłotem¹. Bohntorami książki mi Piastiiś i jego nieodłączny przyjaciel - Mis, a terenem

lliiHtruejo cmkaw«* • niw* |*nni pnecayt*

akcji ogródek, zmieniający się w różnyeli porach roku. Iturwnc i pełne ekspresji ilustracje .1. Kr/.ciniiiHkicj zachęcają nie tylko do oglądania, ale wzbudzają ogromną chęć poznania treści, na co wskazuje następujący przykład

1*0 olsijrzeiiai totku kolejnych iluMnioji przez, dwoje 6-lotnicli dzieci iinu-• zy ciołka zapylała, juk    kto w lej kmi)>o«' jcut. tiajwMŻniajMzy 1 Dziewczynki

ponownie obejrzały dtint racjo i jt-diin odpowiedziała; „.In mydle, żo Mim, Im> on |M.inng(t) 1'lmiludowi". Druga natomiast, dodida: ,,A ja mówię, że i Mi'., i 1'laa luń, bo oni m| zawsze » są im każdym obrazku, t«• o nich jest la cala książka''. Nu pyt unio nauczy ciot ki, dliu-zegu oni ni) zawrze w ogródku, inhu d/i< <k<> wyjnś-udoi „IJo oni chyba Uciekli X detuu, n teraz się boją tam iść I siedzą ciągle W O-gródlm, to ich ulOŹo ktoś znajdzie". Kiedy nntiozyoiolkn wyjaśniła, że to nte jo.t tak, dziewczynka natychmnuit pr«>«ilu o pntoozytaniej ,,llo ja chce się do-wjed/uó, pik to jest",

lluKtrneje w książkach, ze względu na nudy format, nadają się głównie do pracy z |>os/.ozcgólnyini dziećmi lub w małych zcspolncli.

Czasem jednali można korzystać z nieb przy organizacji zajęć z całą grupą. Może to być np. zajęeie, którego celom jest utrwalenie znajomości niektórych pozycji lub przyjKUiMiicnic ieb treści. Trzeba wtedy przygotować kilka wcześniej poznanych przez dzieci książek, a następnie opowiadać treść wybranych ilustracji (nauczycielka lub

151

1

M Kownacka i /m lyuvph>i,m. WarM/aw* W7I. Niwa K_nw,_IIM