Magazyn8301 djvu

JÓZEF CHEŁMOŃSKI    DZIADY

koni jak i ludzi, — a wreszcie odczuwaichruchipsychikę tak — jakby się sam wcielał w zwierzę,,.

„Na folwarku" pod schyłek pylnego dnia letniego odbywają się oględziny — wczoraj, czy dziś nawet, kupionego ze stadniny konia. Przed starego pana przyprowadził fornal karego ogiera tęgiej, krępej budowy. Ale zwierzę nieufnie i wrogo tuli uszy, wyciąga chrapy i toczy krwawemi oczyma ku o b c e m u... Tylne nogi odsądził daleko w tył i podał się cały naprzód tym niesłychanie wyczutym, przez nikogo dotąd nie podpatrzonym ruchem.

Niemniej genjalnie skomponowana jest w „Odjeździe" czwórka rwących, bijących niecierpliwie kopytami, pobrzękujących janczarami — z trudnością przez fornala wstrzymywanych koni. A jeszcze większem — i na które słów brak — arcydziełem jest ta czwórka wioząca „starego pana" w saniach, po podmarzniętem błocie ukraiń-skiem, w czasie poczynających się roztopów. Czemś nieopisanem są te trzy łby białych, rwących się rześko, owianych wiosennym wia-

174