Wydzielony jod odmiareczkowuje się mianowanym roztworem tiosiarczanu sodu:
I212S2032- ^ 2r + S4O62"
Sposób wykonania
Roztwór zawierający fenol rozcieńczyć do 50 cm3 wodą destylowaną,
dodać 25 cm3 zmianowanego roztworu o stężeniu 0,01 M KB1O3, 0,5 g odważonego na wadze technicznej KBr oraz 15 cm3 2 M roztworu HC1.
Kolbę zamknąć korkiem, wytrząsnąć i odstawić na 10 minut w ciemne miejsce. Następnie dodać 2 g KI (na moment tylko wyjmując korek), wytrząsnąć, spłukać wodą z tryskawki roztwór z korka i ścianek kolbki i miareczkować roztworem Na2S203. Gdy roztwór stanie się żółty dodać skrobi i miareczkować do odbarwienia się wskaźnika. Zawartość fenolu w badanej próbce oblicza się następująco:
gdzie:
11 - stężenie molowe bromianu(V) potasu (mol • dm-3),
Vi - objętość pobranego roztworu bromianu(V) potasu (dm3), 1 - stężenie tiosiarczanu sodu (mol • dm-3),
V - objętość zużytego tiosiarczanu sodu (dm3),
M - masa molowa fenolu (g ■ mol-1).
Cerometria jest metodą oznaczania substancji za pomocą mianowanego roztworu soli ceru(IV), najczęściej zaś siarczanu(VI) ceru(IV), który można otrzymać w stanie czystym w postaci soli podwójnej siarczanu cerowo -amonowego. Roztwory te posiadają silne właściwości utleniające. W roztworach kwaśnych zachodzi redukcja jonów ceru(IV) zgodnie z równaniem:
Cc4+ + e ^ Ce3+
Roztwory ceru(IV) mają podobne zastosowanie jak roztwór KMn(>4. Jako wskaźnik w miareczkowaniach cerometrycznych wykorzystywana jest fer-roina.
Askorbinometria
Titrantem w oznaczeniach askorbinometrycznych jest kwas askorbinowy. Wykazuje on właściwości redukujące. Cząsteczka kwasu askorbinowego ulega utlenieniu do kwasu dehydroaskorbinowego zgodnie z równaniem:
ilstg S C6H60612H* + 2e
Przy użyciu kwasu askorbinowego można oznaczyć substancje łatwo ulegające redukcji, np.: I2, IO3-, Br03~, NCh', Cu2+, Fe3*, Ce4*. Wskaźnikami najczęściej stosowanymi w askorbinometrycznych oznaczeniach są błękit wariaminowy oraz 2,6-dichlorofenolindofenol.
193