P1520763

zawarte w siarze nie ulegąją denaturacji w żołądku, gdyż aiara nift ssclol-ność do neutralizacji soku żołądkowego. Ponadto siara zawiera inhi* bitor trypsyny. Z tych powodów oseski powinny otrzymać odpowiednią ilość siary w pierwszym dniu życia.

Zawartość tłuszczu w siarze jest dużo wyższa niż w mleku i wynosi w pierwszym dniu po wycieleniu ok. 6%, W czwartym dniu laktacji zawartość tłuszczu powraca do normy. W przypadku laktozy ilość jej wzrasta w pierw* szych dniach laktacji. Siara jest dla oseska źródłem witamin oraz karotenu, Również zawartość składników mineralnych (wapnia, fosforu, potasu, sodu, chloru i magnezu) jest znacznie wyższa niż w mleku.

Obecne w siarze jony magnezowe działają przeczyszczająco na przewód pokarmowy oseska, dzięki czemu dochodzi do usunięcia smółki (złuszczone nabłonki jelitowe i składniki żółci) nagromadzonej w okresie życia płodowego,

8.7. Wydalanie mleka z gruczołu mlekowego

Wytworzone w gruczole mlekowym mleko jest wydalane w czasie ssania lub udoju. Mleko jest zgromadzone w zatokach: strzykowych i gruczołowych, dużych przewodach mlekowych, przewodzikach oraz w pęcherzykach mleko-twórczych. Mleko zgromadzone w zatokach i dużych przewodach może być usunięte z gruczołu mlekowego przez pokonanie oporu zwieraczy strzyków i zastosowanie niewielkiego podciśnienia. Większość mleka jest jednak wydalana z gruczołu mlekowego na zasadzie odruchu neurohumoralnego, w czasie którego dochodzi do wydzielania hormonu oksytocyny z tylnego płata przysadki mózgowej (rys. 8.3).

i

Podniety towarzyszące ssaniu lub dojeniu takie, jak: masaż gruczołu mlekowego, mycie strzyków, ucisk towarzyszący ssaniu oddziałują na zakończenia włókien nerwowych czuciowych (receptory), wzbudzając w nich impulsy nerwowe. Impulsy docierają włóknami czuciowymi do części lędźwiowej i krzyżowej rdzenia kręgowego, a stamtąd szlakami wstępującymi rdzeniowo-wzgórzowymi przekazywane są do jąder nadwzrokowych i przykomorowych podwzgórza. W jądrach tych wytwarzana jest oksytocyna, która spływa wypustkami komórek tych jąder do tylnego płata przysadki mózgowej (magazyn tego hormonu). Przekazywane do przysadki większe ilości oksytocyny przenikają do naczyń krwionośnych i z krwią docierają do pęcherzyków mlekotwórczych, gdzie oksytocyna oddziałuje na komórki nabłonkowo-mięśniowe otaczające każdy z pęcherzyków na kształt koszyczka. Komórki te kurcząc się naciskają na pęcherzyki, w wyniku czego dochodzi do wypychania mleka do przewodów mlekowych i zatok mlekono-śnych, skąd mleko jest wydalane na zewnątrz. Od momentu pobudzenia receptorów do zadziałania oksytocyny upływa około pół minuty. Czas działa* nia oksytocyny wynosi kilka minut (5-8). Pobieranie mleka lub udój n:

228