s03 (7)

Wnętrze kabiny samolotów serii przedprodukcyjnej

uległ całkowitemu zniszczeniu. W tym okresie odpadł jednak At 161 i standardowym myśliwcem Armee de I'Air (armii powietrznej) został M.S.-405.

W 1937 r. STAc znów ogłosiła wymagania konkursowe na myśliwiec. Zgłoszono cztery projekty: C.A.O.-20, Dewoitinc 520, Arsenał VG-33 i Morane--Saulnier M.S.-540. Firma Motane adorowała nową maszynę na M.S.-405 Nr 02. Zamieniono jednak kadłub na całkowicie metalowy o konstrukcji pół-skorupowej. Skrzydła, choć nieznacznie zmodernizowane. kryły w sobie dwukrotnie silniejsze uzbrojenie (4 km MAC 1934). Zupełnie zmieniono układ chłodzenia; chłodnicę umieszczono nieruchomo pod silnikiem. Pierwszy prototyp M.S.-540 Nr 01 został oblatany dopiero 14 kwietnia 1939 r., a drugi Nr 02 pięć miesięcy później. M.S.-540 rozwijał prędkość 557 km/h, miał zasięg 750 km i pułap 10 900 m. Dalsze prace nad tą konstrukcją przerwano, ponieważ Ministcre de l'Air (Ministerstwo Lotnictwą) wybrało na standardowy myśliwiec samolot D520 firmy Dewoitine.

W marcu 1937 r. do wytwórni Motane wpłynęło zamówienie na serię 15 przedprodukcyjnych maszyn M.S.-405. Pierwsza z nich, M.S.-405 Nr 1, wystartowała do pierwszego lotu 3 lutego 1938 r. Jeszcze przed oblotem wojsko złożyło dwa zamówienia na samoloty seryjne: w kwietniu na 50, a w sierpniu na 80 sztuk.

Dla maszyn seryjnych przyjęto oznaczenie M.S.--40CCI, gdzie: C — chasseur (myśliwiec), 1 — jedno-miejscowy. Czwarty egzemplarz z serii przedprodukcyjnej otrzymał oznaczenie M.S.-406 Nr 4 (silnik H.S.-I2T31) i stał się samolotem wzorcowym dla zamówionych maszyn. Został on oblatany 20 maja 1938 r., natomiast pierwszą maszynę seryjną MS.-406 Nr 16 oblatano miesiąc później. Ostami MS. z serii przedprodukcyjnej oblatano w grudniu 1938 r.

Rozpoczęcie produkcji seryjnej nie przerwało prac wytwórni nad modernizacją samolotu. W związku z tym samoloty serii przedprodukcyjnej były w istocie prototypami nowych wersji. I tak samolot Nr 12 otrzymał nowe, lżejsze o 25 kg skrzydła (zastosowane później w seryjnych MS.-406), silnik H.S.12T45 o mocy 670 kVV oraz stalą chłodnicę. Stał się on prototypem dla ewentualnej serii M.S.-411. Podobnie było z egzemplarzem Nr 13 (z silnikiem H.S.12T51 o mocy 736 kW), który stał się prototypem serii M.S.-408 oraz z Nr 14, któremu w kadłubie zabudowano przedział dla spadochroniarza, a zbiorniki paliwa przeniesiono do skrzydeł. Stał się on prototypem serii MS.-407. Żaden z tych prototypów nie trafił jednak do produkcji seryjnej. W 1939 r. wykonano tylko dwa egzemplarze serii M.S.-407 LP.

Były one przeznaczone do prób i badań nad opuszczaniem samolotu przez pilota przy dużych prędkościach lotu.

W ciągu 1938 r. do zakładów napływały wciąż nowe zamówienia, tak że pod koniec roku liczba zamówionych maszyn wynosiła 1060 sztuk. Pierwsze 27 egzemplarzy seryjnych dostarczono lotnictwu francuskiemu do 31 grudnia 1938 r. W ciągu 1939 r. dostarczono 932 maszyny: najwięcej w okresie sierpień—październik. Produkcję kontynuowano do 25 czerwca 1940 r., wysyłając jeszcze 125 egzemplarzy.

Samoloty M.S.-406 produkowano w dwóch zakładach :

—    macierzystej wytwórni MoraneSaulnier w Puteaia, gdzie pierwszy samolot oblatano 29 stycznia 1939 r., a nosił on numer 971;

—    S.M.C.A.S. (Societe 77aliancie <h Consłrudions Aeronautiques) w Bougucnais. gdzie pierwszy samolot oblatano w czerwcu 1938 r., a nosił >r. numer 16.

Około 90% wyprodukowanych myśliwców MS.- W6 pochodziło z zakładów S.S.C.A.S. Wykonanie jednego samolotu pochłaniało około 12 CCO roboczogodzin. Maksymalna produkcja dzienna wynosiła 11 sztuk (wrzesień 1939 r.). Ogółem Armee de i’Air odebrała 1084 M.S.-406C1.

3