0929DRUK00001775

463

PRECESJA I NOTACJA

Widzimy, żo wyniki, otrzymane zapomoeą wzotftw (253) i (864), są jednakowe.

101. Zmiany spółrzędnych, powodowane przez nutację. Wynikiem nutaoji je^t, jak wiemy, to, że prawdziwe spólrzędne gwiazd różnią się od icli spółraędnyeli średnich. Zajmijmy się ilościowem wyznaczeniem zmian, którym ulegają spólrzędne prawdziwe. Zadanie to rifwiąźemy z pomocą ryciny 77.

Na rycinie tej luk E'E wyobraża ekliptykę epoki t, luk fowR/a oznacza średni równik epoki t, a luk Ii'R prawdziwy

równik tej samej epoki. Punkt T,„ jest Sriijc Średnią równonocą epoki t, a punkt V równonoc.ą prawdziwą tej* epoki; podobnie kąty MV„,R„_f = s„, i jdHptft = 4 są odpowiednio śr«dnią i prawdziwą pochyłością ekliptyki w epooe t.

Zbadajmy najprzód, w jaki sposób zmieniają się wskutek nuteicji spólrzędne ekliptyozne. Woź ii)>y pod uwagę gwiazdę G i poprowadźmy jej kolo szerokości Gg, .które z ekliptyką epoki t przecina się w punkcie g; luk gG jest miarą szerokości gwiazdy. Ponieważ ekliptyką wcskutek nutacji się nie zmienia, więc nie różnią się też między sobą sząPpkość średnia i prawdziwa w danej epoce; gdy ozna' zyrny przez l_m, j3,„ spólrzędne średnie eklip-