Arkusz obserwacyjny może mieć różną strukturę. Dobrze skonstruowany jest narzędziem ułatwiającym proces poznawania dziecka. Często w praktyce wykorzystuje się arkusze, które nie są oparte na podstawowych założeniach dobrej i wnikliwej diagnozy, lecz polegają na wypełnianiu konkretnej właściwości czy kompetencji. Przykład:
potrafi czytać |
tak |
nie | |
dokonuje porównań |
tak |
nie | |
względnie | |||
przejawia zachowania agresywne |
zawsze |
rzadko |
wcale |
wykazuje cechy nadpobudliwości |
zawsze |
rzadko |
wcale |
Tak skonstruowany arkusz może być wykorzystany w celach badań naukowych. Natomiast zdiagnozowanie dziecka metodą obserwacji wymaga szczegółowego i wnikliwego zbierania oraz rejestrowania zachowań dziecka.
Przedstawiony poniżej przykładowy arkusz obserwacyjny jest jednym z wielu możliwości rozwiązań strukturalnych, który ułatwi prowadzenie zapisów zachowań dzieci w wieku przedszkolnym i wczes-noszkolnym.
137