63934 Stary skrypt z kinezy6

Ponadto sita mięśniowa zależy od rodzaju skurczu i charakteru pracy mięśni: charakter pracy - statyczny, rodzaj skurczu — izometryczny

charakter pracy - dynamiczny, rodzaj skurczu - izotoniczny ( ekscentryczny lub koncentryczny)

Sposoby określania siły mięśniowej:

- pomiar ocena szacowanie

Metody i techniki w badania siły mięśniowej:

metoda - sposób pobudzania mięśnia do skurczu (wolitywna, stymulatywna)

- technika - sposób pomiaru i jego odczyt

1. ocena

- testy mięśniowe (np. Lovetta, Jandy, Zembatego)

testy sprawności siłowej (test minimalnej siły mięśni Krausa, Webera)

2. szacowanie

elektromiografia 3 .pomiary

pomiary w warunkach statyki ( dynamometria, tensometria) r

pomiary w warunkach dynamiki ( dynamografia, mierzące analizujące urządzenia komputerowe)

TEST LOYETTA

HISTORIA:

przyczyna: epidemia choroby - paraliżu dziecięcego, polio, Heinego - Medina

niezbędna była analiza wartości siły w warunkach częstych zmian powstałych w skutek

wybiórczego, mozaikowego porażenia mięśni u dzieci

- twórca: R. W. Lovett - prof Ortopedii w Uniwersytecie Harwardzkim, współpracował z nim dyr. działu fizjoterapii J. Mcmii.

1912r. — pierwszy opublikowany artykuł o teście przez asystentkę Lovetta - W. Wrigh

- I wersja: 4 stopniowa skała ocen:

0 - brak śladu napięcia (całkowite porażenie mięśnia)

1 - napięcie wyczuwalne pałpacyjnie (funkcjonalnie niesprawny mięsień)

1- przeciwdziała siła ciężkości w odpowiednio dobranej pozycji wyjściowej (mięsień funkcjonalnie częściowo sprawny)

3 - pokonuje opór masy części badanej I bliżej nieokreślony opór zewn. (mięsień funkcjonalnie w pełni sprawny)

1915r. - Lovett i Merviłł próbują określić wielkość siły mięśni częściowo i całkiem wydolnych

- (rozszerzenie skali od 3 do5) oraz częściowo porażonych (wypełnienie luki między ł a 2), Po raz pierwszy wprowadzili degrawitację (odciążenie)

1922r. - €h. L. Lowman poszerza 6-cio stopniową skale do 10 - wprowadza wartości połówkowe

1925r. - Lowman przedstawia test mięśni tułowia, których dotąd nie testowano- Kontrowersje budziła niezgodność założeń metodycznych dotyczących testowania innych części ciała.

1932r. - A. T. Leeg i J. Mendli przedstawiają ostateczną wersję testu Lovetta z opracowaną metodyką: j

• skała 6 stopniowa (od 0 do 5)

• określona pozycja wyjściowa do badania każdego mięśnia w każdym stopniu skali

• wyodrębnili mięśnie, które wg nich należało testować oddzielnie

® wydzielili konieczność testowania grup mięśniowych a nie pojedynczych mięśni 1936r. - fizjoterapeuta T. Kendall i H_: O. Florence przedstawili system procentowego określania wielkości siły mięśnia w stosunku do mięśnia zdrowego. Na podstawie testu Lovetta stopniom skali odpowiadały wartości: 0-0%, 1-10%, 2-25%, 3-50%, 4-75%, 5-100%