78241 Słownik Polsko Norweski 8

syrop 198 szczelina

sirene.

syrop m. sukkersaft; sirup. system m. system, ordning; ~atyczny adj. systematisk. syt adj. se syty. sytuacja/. situasjon. syty adj. mett.

Syzyfowy adj. sisyfos-. szabas m. sabbat. szabla/, sabel. szach m. sjakk; sjah; ~ista m. sjakkspiller; ~ownica/. sjakkbrett; ~y pl. sjakk (spili); grać w ~y spille sjakk.

szachraj m. svindler; ~ować v. svindle.

szacować v. vurdere, estimere. szacunek m. (poważanie) respekt, aktelse, aerefrykt; (oszacowanie) vurdering, estimat. szafa/, skąp. szafir m. safir. szafran m. bot. safran. szajka/, bandę, gjeng. szakal m. zool. sjakal. szal m. sjal, skjerf. szala f. vektskal. szaleć v. bli rasende, rasę. szaleniec m. sinnssyk person, galning.

szaleństwo n. raseri; vanvidd. szalony adj. gal, vanvittig; rasende. szalotka/. bot. sjalottlok. szał m. med. sinnsyke, galskap; raseri.

szałas m. hytte, skur. szałwia/, bot. salvie. szamotać się v. skubbe, stote; svinge.

szampa n m. champagne; ~ński adj. champagne-. szampon m. sjampo. szaniec m. skanse. szanowjać v. respektere, akte, aere;

~any respektert, aeret, hoyaktet; ~ny Panie! Hoystaerede Herre. szansa/, sjanse. szantaż m. utpressing. szarada/. stavelsesgate. szarak m. zool. hare. szara ńcza/, zool. gresshoppe; fig. sverm.

szarfa /. skjerf. szarlatan m. sjarlatan. szarlotka/, eplepai, eplekake. szarość/, grahet; gra farge. szarotka/, bot. edelweiss. szarp|ać, ~-nąć v. dra, rive; rive i stykker. szary adj. grś.

szarż|a/. (atak) angrep; (stopień) rang; ~ować v. (atakować) angripe.

szata/, drakt, pakledning. szata n m. satan; ~ński adj. satanisk, djevelsk; ~ństwo n. djevelskap. szatnia/, garderobę, szatyn m. morkharet mann, person med (kastanje-) brunt hśr; ~ka f. morkharet kvinne, kvinne med (kastanje-) brunt hżr. szczaw m. bot. gaukesyre. szczątek m. rest; levning. szczebel m. stigetrinn; fig. grad. szczebiot m. kvitter; babbel; ~ać v. kvitre; babie, pludre; ~anie n. kvitring, pip; babling, pludring; ~liwy adj. skravlende, bablende. szczecina/, bust; (skjegg-) stubb. szczegól|ność/. saerpreg, eiendommelighet; ~ny adj. sserlig, eiendommelig, spesiell; saeregen. szczegół m. detalj, enkelthet;

~owy adj. detaljert. szczeka ć v. bjeffe, gjo; ~nie n. bjeffing.

szczelina/. revne, spalte.

szczel ność/. tetthet; ~ny adj. tett. szczeni ak m. valp; ~ć się v. valpe; ~ę n. valp.

szczep m. bot. podekvist; (plemię) stamme.

szczepić v. bot. pode; med. vaksinere.

szczepienie n. med. vaksinasjon; poding.

szczepionka f. med. vaksine. szczerba/, skar, spalte. szczerjość/. oppriktighet; hjertelighet; ~y adj. oppriktig; hjertelig.

szczerze adv. oppriktig, dpent. szczędzić v. spare; skżne. szczęk m. klang, klirring. szczęka/. anat. kjeve; dolna ~ underkjeven; góma ~ overkjeven; sztuczna ~ gebiss, (tann)protese. szczęsny adj. heldig. szczęścić się v. ha lykke; vaere heldig.

szczęście n. heli, lykke; na ~ heldigvis.

szczęśliwie adv. likkelig. szczęśliwiec m. heldig mann. szczęśliwy adj. lykkelig; heldig. szczodrobli|wość f. gavmildhet; ~wy adj. gavmild. szczodry adj. gavmild. szczotka f. borste; ~ do zębów tannborste.

szczuć v. egge, terge, tirre. szczupak m. zool. gjedde. szczupleć v. bli mager, bli tynn. szczup lość f. magerhet, slankhet, spinkelhet; ~ły adj. slank, spinkel, mager.

szczur m. zool. rotte. szczycić się v. vaere stolt av; rosę seg av, vaere kry av. szczygieł m. zool. stillits. szczyp ać, ~nąć v. knipe, klype.

szczypa wica, ~wka f. zool. saksedyr.

szczypce pl. tang, knipetang; klype.

szczypiorek m. bot. gresslok. szczypta/. knivsodd; fig. smitt, smule.

szczyt m. topp, storste hoyde; spiss; senit; hoydepunkt. szczytny adj. opphoyet. szczytowy adj. topp-. szef m. sjef. szejk vi. poi. sjeik. szeląg m. hist. gammel polsk mynt; fig. ore, skilling. szele|st m. sus; rasling; ~ścić v. suse; rasie, knitre. szelka /. sele. szelki pl. seler, szelma f. skurk, kjeltring. szem rać, --rżeć v. hviske; rasie; risle, bruse.

szeplelnić v. se seplenić; ~nienie n. se seplenienie, szepit m. hvisking; ~tać, ~nąć v. hviske.

szereg m. rekke, rad; geledd. szerego wiec m. mil. menig; ~wy m. menig.

szermie rka/. sport fekting, fektekunst; ~rski adj. fekte-; ~rz m. sport fekter. szeroki adj. bred; vid. szerokość/. bredde, utstrakthet; ~ geograficzna breddegrad. szerszeń m. zool. geitehams, veps. szerszy adj. (komp. av szeroki) bredere.

szerść /. sc sierść, szerzyć v. utbre. szesnastka f. sekstentaU. szesnasto adj. seksten-; ~letni adj. sekstenarig.

szesnasty adj. sekstende.