592 FR. NOWOTNY
zenie od zewnątrz i przodu ku wewnątrz i ku tyłowi. Skutkiem ścisłego połączenia błony z rękojeścią młoteczka, równocześnie z wciągnięciem błony bębenkowej ku wewnątrz, wykonuje ruch ku wewnątrz łańcuch kosteczek, czego następstwem jest wpuklanie się podstawy strzemiączka w okienko okrągłe. Większe napięcie błony, zmniejszanie się ruchomości błony i kosteczek, obniża zdolność przewodnictwa fal głosowych. Ponieważ odpowiednio do upośledzenia przewodnictwo drogą błony i kosteczek, zmniejsza się natężenie dźwięku, przeto mięsień ten uważamy jako tłumnik, chroniący ucho wewnętrzne od każdego zbyt silnego wstrząśnienia.
Ze napięcie błony bębenkowej upośledza słuch, stwierdza to t. zw. próba Valsalvy. Wykonuje się ją w ten sposób, iż przy zamknięty m nosie i ustach, usiłujemy wy konać silny wydech, przy-czem pod wpływem parcia, trąbka Eustachiusza się otwiera i powietrze wchodząc do jamy bębenkowej pod zwiększonem ciśnieniem wypukła błonę bębenkową ku zewnątrz. Otóż przez czas tej próby występuje upośledzenie słuchu i to na tony niskie.
Według badań Hensena natężacz błony bierze udział w akcie słuchu swymi drganiami, drganie występuje z początkiem aktu słuchu i obejmuje odruchowo natężacze po obu stronach. Skurcz ten jednak występuje tylko z początkiem dźwięku. Wedle badania innych, dźwięk może wywołać tetaniezny skurcz mięśnia. Drgania tego mięśnia mają by^ć silniejsze przy tonach wysokich jak niskich.
Drgania natężacza występują na drodze odruchowej i tylko bodziec akustyczny, za pośrednictwem nerwu słuchowego przenosi się na nerw trójdzielny, inne bodźce pozostają bez wpływu. Skutkiem odruchowego występowania drgań, drgania te obejmują równocześnie mięśnie obu uszu.
Natężacz uważają także jako przyrząd akkomodacyjny, z jednej strony chroni on ucho od za silnych bodźców, z drugiej, przy bodźcach słaby^ch do nich się odpowiednio przystosowuje. Odpowiadałoby to działaniu tęczówki w oku.
Niektórzy ludzie potrafią kurczyć dowolnie natężaczami. Wpływ na natężacz błony mają skurcze natężacza podniebienia, w którem możem dowolnie wywoływać skurcze, przyczem nieraz bardzo wyraźnie widzimy wpuklenie błony bębenkowej. Również przy skurczu mięśni żwaczy występuje często skurcz natężacza błony.
Mięsień strzemiączkowy (m. stapedius) przyczepia się do główki lub szyjki strzemiączka. Unerwia go gałązka nerwu twarzo-