Choroby lasu0071 jpeg

•    skutecznym zwalczaniu szkodników glebowych (zwłaszcza pędraków' chrabąszczowa-tych i starszych stadiów rozwojowych), czasem nie jest to wykonywane ze względu na dostępność środków chemicznych,

•    skutecznym zwalczaniu szeliniaków, powodujących uszkodzenia (miejsca infekcji) i zniszczenie korzeni oraz całych sadzonek, a będących dodatkowa wektorem przenoszenia chorób infekcyjnych i grzybów wywołujących siniznę drewna,

•    właściwym przygotowywaniu gleby w odpowiednim terminie, zapewniającym napowietrzenie i nawilgocenie; unikanie na terenach opieńkowyeh wymywania pasów zwiększających zagrożenie infekcyjne ze strony regenerujących po przecięciu ryzomorf, zaś na gruntach porolnych stosowanie orki jesiennej z pogłębieniem dna bruzdy,

•    stosowaniu sadzonek odpowiedniej jakości, o właściwej proporcji części nadziemnej do podziemnej, z mikoryzami ektotroficznymi, unikanie zaś stosowania sadzonek o zbyt małej liczbie korzeni, a także z koi-zeniami uszkodzonymi mechanicznie, zbyt krótkimi i przesuszonymi,

•    stosowaniu sadzonek z zakrytym systemem korzeniowym, a także sadzonek sztucznie mi-koryzowanych w celu ich wprowadzania do gleb inicjalnych, zdegradowanych i skażonych,

•    przestrzeganiu właściwego dla danych warunków siedliskowych doboru gatunków, więźby i form zmieszania, zgodnie z zasadą rozpraszania ryzyka wystąpienia chorób infekcyjnych,

•    przestrzeganiu sposobu sadzenia właściwego dla danego gatunku, unikaniu spłaszczania i podwajania korzeni,

•    zakładaniu na terenach popożarowych, tam gdzie jest to możliwe, upraw w drugim roku po pożarze oraz stosowaniu sadzonek z ektomikoryzami,

•    niedopuszczaniu do nadmiernego rozwoju chwastów' i równocześnie unikaniu metod mogących przyczynić się do w'zrostu zagrożenia infekcyjnego przez kaleczenie korzeni czy rozrywanie ryzomorf na terenach występowania opieniek,

•    usuwaniu (przez wyłamywanie lub wycinanie) w wieku kilkuletniej uprawy, wydzielających się drzewek z objawami porażenia przez H. annosum lub Armillaria spp., drzewa w wieku miodnika i drągowiny należy ścinać; drzew⁷a posuszowa powstające z powodu patogenów' o ile nie stanowią bazy lęgowej dla szkodników' owadzich, można pozostawiać, usuwając - o ile to możliw^fe - owocniki patogenów;

•    wykonywaniu w trakcie trzebieży w drzewostanach na gruntach porolnych w odpowiednim terminie inokulacji (sztucznego zakażania) wszystkich pniaków pościętych drzewach iglastych i liściastych preparatami biologicznymi z grzybami konkurencyjnymi względem patogenu oraz z grzybami rozkładającymi drewno (także pniaków' na szlakach zrywkowych),

•    tworzeniu w' młodniku sztucznych luk w miejscach grup drzew zamierających z powo-du H. annosum (drzew porażonych oraz sąsiadujących z nimi drzew' w 2 rzędach wokół tworzących się ognisk i zabezpieczeniu wszystkich pniaków biopreparatem typu Pg-IBL); utworzona w ten sposób bariera biologiczna w systemach korzeniowych ograniczy rozprzestrzenianie się choroby przez infekcję wtórną, powstałe luki należy wypełnić, wprowadzając gatunki liściaste, zgodnie z wymaganiami siedliska (inicjowanie przebudowy),

•    unikaniu przy wprowadzaniu podszytów w drzewostanach mechanicznego wymywania bruzd, powodującego kaleczenie korzeni i rozrywanie ryzomorf, zaś na terenach opieńko-

Schemat powstawania zagrożenia od opieniek przy mechanicznej pielęgnacji gleby w uprawie