DIGDRUK001065
06 djvu

VI.

i.

GRODZISKO.

Czy liż tam, gdzie swym nurtem wdzięczna szumi rzeka, Tysiąc nowych powabów wędrowca nie czeka ?

Czyliż dążąc, gdzie kręta prowadzi drożyna,

Co krąży ponad wodą, po skałach się wspina,

Lub spadając w dolinę podobieństwem rowu ,

I kręci się i ginie i wybiega znowu:

Czy liż mało widoków wabi naprzemiany?

Oto ciągną się długie z litej skały ściany:

Jak wielka rozmaitość, jak pyszne obrazy!

Ileż kształtów na siebie martwe biorą głazy?

Tu zda się jakbym widział zamek rozburzony,

Go w ostatnim wysilę zaciętej obrony Długo szturmy odpierał i piorunów grady,

Nim przyszedł czas okropny niezbędnej zagłady.

Dalej jawi się oczom starzec siwobrody:

Utkwił on wzrok posępny w nurt szumiącej wody,

Zda się że jej pomruków z natężeniem słucha:

W tern jego cała rozkosz, wtem jego otucha.