DSC04218

w

u i

KUM I ,INT( )C WN

¹ W Yfc

Inn /wałowa

V N Y filii H »K( iwni*( >1 «HK IR

na Utón

#»iuv'i' i ZttStoiskoWo.

W<    %    .4 i .

p₀lnn osuly /asloisRowo impoc'/.ynujii hu _lon\o w nrst wowanyml, Nml mim i \ly xastoisko‘“

r/.|\ m/m*

y wyloptakowo, woflnc piankami di obno/iamiały-

n w vinu‘\vie, Hyjewie i Grudziądzu¹Ta"',^przej^scie i^est widocs

.„.w .t:nv_;.ly zapewni- na dalekim mzedUn,' ^Makowska- >»«). Osady te

U-,-o maksymalny zasięg ku południowi^' ^nas.^uwająceS°, ^si(i lądolodu. ’’ i-n \ M ikow^ki.M ₍...i,_r    , ^U(lni°wi nie jest znany, ale jak wynika

; nnki'vtv Nin wi-ri ' ‘ ^Js^ar doliny dolnej Wisły byl tym lądo-“^vu    1,1- Z¹,?,¹¹¹,⁰. ^c owładnie również, jak daleko na wschód

^{; H}“^{l v} ;^Kga ^dolod. Według poglądów J. E. Mojskiego (1979b) two-■ > ^on stosunkowo wąski lob sięgający doliną Wisły na^południe i prawdopodobnie] mc obejmujący już środkowej części Pojezierza szubskiego.

naj-Ka-

;\sKLrgu.

Widoczna w obrzeżających dolinę Wisły zboczach wysoczyzny po-loriowcow oj glina zwałowa powstała podczas zaniku lądolodu jest bardzo pospolita i tworzy ważny poziom korelacyjny (poziom Bili według A. Makowskiej, drugi poziom glacjalny według E. Drozdowskiego). Mieki badaniom A. Makowskiej, A. Olszewskiego, a zwłaszcza E. Drozdowskiego glina zwałowa jest bardzo dobrze rozpoznana. Jej miąższość ,vynosi zazwyczaj do 10 m, miejscami jest ona bardzo zredukowana albo całkowicie zniszczona. Między Sartowicami Górnymi i Świeciem — ,vzdłuż lewego brzegu Wisły — osiąga ona miąższość do 13 m. W opracowaniach wspomnianych autorów zwraca się uwagę na jej podzielność itofacjalną. Według badań E. Drozdowskiego (1974a, b) dolna część po-ciomu jest osadem moreny dennej, a część górna — moreny ablacyjnej. Mina morenowa denna powstała w warunkach subglacjalnych i stano-,vi 80—90% całego materiału zwałowego. Bardzo wszechstronne i szczegółowe badania, w tym badania ilościowe tej gliny zwałowej, pizepio radził w kilku profilach A. Olszewski (1974). Do poziomu tego należy

capewne również dolna glina zwałowa widoczna w o s    _ez

rte, kilka kilometrów na południe od Tczewa, zbadana także przez

% Olszewskiego.    wv<mr7vznv połodowcowej pomię-

Bardziej ku północy, w krawędzi V ^ _a,£_{wa sta}dialu przedgru-

izy Pruszczem Gdańskim i Rumią, g _nrnfii_ach Jest ona cienka,

iziądzkiego odsłania si<? w    “ Irem i ma egzaracyiną powierzch-

orzeważnie z warstwami piasku ze ^z . _{iczny , ułożenie glazikow aię (J. E. Morski, 1979e). Skład p • _ku ^e. Podobne cechy świadczą o transporcie lodowcowym z    _owacenia pólnocnooolskiego

ma środkowa z trzech glin zwałowych _ ^d _{w ki 1980}) na południo-w profilu wiertniczym w Dawidach (R Rzęch    „

wo-wschodnim obrzeżeniu Żuław i ^c miejscach, w których mbższosc Na glinie zwałowej, a zwłaszcza    ■ wypełnień szczelin lodo-

jej jest niewielka, leża ^osadYv * Drozdowski, 1974a, b) sa to war-wych itp. W Basenie Grudziądzkim    ablacyine osady ^wi

stwowane piaski i żwiry wo ⁿ _łowej oraz osady jezior gf -piaszczyste z wkładkami glmy zwamw j