Image001701

PRZELOT

nagich, z miedzianą skórą, źle pokrytą niebieskiemi łachmanami!

Ten młody motłoch, w chrapliwym i gardlanym języku, ofiarował nam «koniecznie» okulbaczonych i opodal stojących osłów (to są bowiem tutejsze dorożki). Zgraja ta odpędzoną od nas została przez drugą, jeszcze obrzydliwszą, a której nie lepiej z oczów patrzało, ze starszych złożoną. Ci ofiarowali nam także koniecznie, leżących filozoficznie opodal, jak Diogenes na słońcu, wielbłądów. (To są bowiem tutejsi tragarze).

Ledwośmy przeszli przez piękną i białą bramę miasta, obok nowo budującej się komory, aliści miasto z białego, jakiem nam się z okrętu wydawało, zrobiło się szarem i prawie czarnem. Uliczki wąskie i kręte, domy wysokie i brudne, gdzieniegdzie meczet dość nikczemnej architektury lub bazary łachmanami pokryte, gdzie tłumy brudnego i nagiego prawie ludu zaledwo przepchać się mogą i skąd wznoszące się niezdrowe wyziewy usprawiedliwiają niejako zarazę morową, że sobie ten kraj obrała za mieszkanie.

To jest miasto Turków, miasto kupców, miasto wschodnie... Miasto średniego stanu tego państwa! Gdzieniegdzie oryginalnej budowy i przeźroczyste na wszystkie boki kawiarnie i golarnie razem, przystrojone w rozmaite narzędzia i naczynia, malowniczego kształtu, a wcale nam obce, w których poważni Turcy i Araby spokojnie palą nar gile, grają w szachy lub w kostki i trzydzieści filiżanek kawy czarnej bez cukru i jak żur gęstej, na dzień wypijają.

6