Image004701

KAIR

na licytacji od przechodzących handlarzy wiele pięknych rzeczy za tanie pieniądze.

Cóż to znowu za widowisko! Arab trzymając za rękę prowadzi przez wszystkie bazary piękną ośmioletnią dziewczynkę bez koszulki, koloru miedzianego i z kręconemi włosami. Musi ona być Abisynką! Chrześcijanką!... przedają ją na licytacji.

Arab krzyczy: <<455 piastrów! kto da więcej?» «Pójdzie do 6 o o»¹ mówi kupiec u którego siedzimy, «bo będzie mieć pierś piękną i może jest jeszcze...»

«Ej! Gdzie tam!» przerwie mu sąsiad. «Czyż nie znasz tych łotrów, co te dzieci z Abisynji i z Se-naru przywożą!»

Pożegnajmy gościnnego kupca, zapłaćmy g groszy za nargile, odeszlijmy je do kawiarni i idźmy dalej! — A wracajmy tu często, bo tu chłodniej niż w domu, a przytem tu tylko prawdziwy wschód i prawdziwych Arabów zobaczyć możemy.

Wstąpmy teraz do bazaru niewolnic. Dom wielki, we środku szeroki plac odkryty, kwadratowy; naokoło małe izdebki, w których siedzą kupcy ludzkiego ciała i droższe towary. Murzyni i pośledniejsze niewolnice leżą pokotem na bruku, nawpół zakryci szaremi gru-bemi płachtami, tarzając w kurzu brudne kędzierzawe włosy, w których moc egipskich baranków!... Idźmy więc na palcach, aby nie wynieść stąd co niepotrzebnego i wstąpmy wprost do sklepów, aby obejrzeć

56

1

200 złotych.