img024 (13)

kiywności społecznej oraz towarzyszenie w doświadczeniach egzystencjalnych - w cierpieniu, amotności, umieraniu.

Tak więc głównym celem, tak rozumianej opieki, jest podtrzymanie zdrowia, spomagania jak najdłuższej lub staiej obecności osoby niepełnosprawnej, przewlekle chorej ' podeszłym wieku w swoim środowisku, a także maksymalizacja jakości życia i podtrzymani! ktywności społecznej osoby wspomaganej.

Jeżeli stan zdrowia pacjenta wyklucza objęcie go opieką domową, to opisana teoria elęgnowania doskonale nadaje się do stosowania w opiece stacjonarnej.

Wspólny, dla systemu ochrony zdrowia i pomocy społecznej, model opieki wzmocni poczucie szpieczeństwa pacjenta i efektywność działania pielęgniarki i opiekunki. Różnica w realizacji opieki ugoterminowej przez pielęgniarkę i opiekunkę polega na znacznie większym zakresie kompetencji elęgnfarki, która w związku z tym jest naturalnym koordynatorem procesu pielęgnacji.

Pielęgnacja realizowana wspólnie przez pielęgniarki i opiekunki zgodnie z koncepcją .Krohwinkel skutecznie wspiera proces leczenia.

Charakterystyczna dla pielęgniarki w opiece długoterminowej powinna być zmiana punktu istrzegania pacjenta, spowodowana osiągnięciami współczesnej gerontopsychiatrii. Przez słowo acjent” rozumie się osobę, której ma deficyt zdrowia. Pielęgniarka opieki długoterminowej na erwszym miejscu stawia nie deficyty zdrowotne z których nic się nie da wykrzesać, lecz posiadane zerwy, zasoby czyli pozostałe dyspozycje psychiczne i somatyczne. Tak więc dotychczasowa idstawowa zasada deficytu powinna być zastąpiona zasadą kompensacji. Oznacza to zrównywanie obiektywnie istniejących lub subiektywnie odczuwanych braków w jednej dziedzinie .iałalności człowieka poprzez wzmożoną aktywność w innej. Pacjent z osoby, okazującej jzięczność za otrzymaną pomoc staje się współdziałającym i współfinansującym klientem, który mawia usługę i okazuje zadowolenie z jej wykonania. Daje to osobie w podeszłym wieku poczucie wności stron w układzie pomagający - wspomagany.

Obecnie szansą na rozwój dobrej jakościowo opieki długoterminowej, realizowanej w domu cjenta jest połączenie świadczeń pielęgniarskich finansowanych z budżetu Narodowego Funduszu Irowia i usiug opiekuńczych finansowanych przez klienta lub współfinansowanych z budżetu gminy ramach pomocy społecznej, wjeden kompleks usług, koordynowany i nadzorowany przez ilęgniarkę, oraz rozszerzenie kadrowe w opiece stacjonarnej o pomocniczy personel opiekuńczy. Te spoina praca pielęgniarek i opiekunek ukierunkowana na jeden cel, umożliwi efektywną opiekę i ryczyni się do rozwoju obu zawodów. Zespół - pielęgniarka z opiekunką - będzie miał wpływ nie ko na zdrowie, ale także na poziom higieny, aktywizację środowiska do samoopieki i sposób ktowania osób w podeszłym wieku. Przyczyni się to także do rozszerzenia liczby osób objętych ieką

domową co wpłynie na ograniczenie kosztów opieki stacjonarnej w domach pomocy ołecznej i zakładach opieki długoterminowej.

Świadczenia pielęgniarki jak i opiekunki, mimo różnego zakresu kompetencji i ,/iedzialnośoi, składają się na pielęgnację wspierającą leczenie oraz opiekę poprawiającą jakość ~ia. Wzmocnienie wspólnej pracy pielęgniarek i opiekunek świadczeniami rehabilitantów i apeutówjest kluczem do sukcesu, który jest poprawą jakości życia osób niepełnosprawnych.

fanie 36

nów dokumentację dziecka Poradni D >owiazuiace formularze specjalistyczne

1. Książeczka zdrowia dziecka ane dziecka ane o rodzinie kres prenatalny (ciąża) oród

san noworodka po urodzeniu

bserwacje w oddziale noworodkowym

rypisowe badanie noworodka

'izyty patronażowe ( położnej, pielęgniarki, lekarza)

adania profilaktyczne w okresie niemowlęcym (rozwój fizyczny i stan zdrowia)

2 ;