img05501 djvu

25

Szesnaście potem razy kraj odmienił puny.

W dawnych wiekach, różne ludy nachodziły i zdobywały Ukrainę... Hr. de Lagarde, wydawca i tłumacz Zofijówki, w objaśnieniach swoich wylicza stosownie do tekstu szesnaście takowych napadów. (Ge-ty, Feniki, Scytowie, Cymeryanie, Saki, Macedony, Bastaruy, Roxolani, Gety powtórnie, Sarmaty, Jazy-gowie, Scytowie i Sattageci, Goty, Hunny, Sławianie, Bulgary, i Kangly czyli Pieczyngi). W tak odległej starożytności trudno jest ściśle oznaczyć i narody barbarzyńskie zdobywające kraj po większej części niemieszkalny i epoki ich zdobyczy. Zdaje się także, iż Trembecki położył po prostu zwyczajem poetów' liczbę oznaczoną za nieoznaczoną szesnaście razy, za kilkanaście razy, wiele razy (sexcenties).

Kraj od obcych we środku poznany. Zdobyty od obcych, którzy się aż do środka przedarli.

W nim to najsroższe z Asyą potyczki Kuropy:

ściąga się do wojny Persów ze Scytami, o której wspomnieliśmy wyżej.

W nim z szlachtą wielokrotnie łamały się chłopy.

Aż nadto wiadome są bunty pospólstwa ukraińskiego pod Chmielnickim, Nalewajką, Gonta, etc. Łamać się, zamiast pasować się, walczyć, zmysłowy i mocny wyraz, od starych poetów' Zygmuntowskich często w tern znaczeniu używany.

trawa bez kosy,

Pokrewne Pytonowi mnożyła połosy.

Głębsze stepy Ukrainy, mniej zaludnione, są wy-godnem schronieniem gadu. Krążą dotychczas między pospólstwem bajki o połosach, żmijach nadzwy-