088 089

88

V , ,, 1 t r _f._r )■ _n re\    "'ItO    0ildV? •'*

n«M	m r	~i r~> r~L	rn	—-1
-	-1 i :	1 ^1! '-	1 1
X	i	!	L_L—	—-t
	— i .. T 1 ^1 U	! . 1 | : 1 1	1 1 1
*1	. ! i r	I .1 1 1 1 l	-4-——
	--i-hH !	• 1 1 ! • ^1 1_ _L_i	1' :t • 1 ^a r••
*!	i i	i fi	1 'i " ~ ■ —	■ t
	1 :! • i:	. 1 i;	■    1» ■    1	-
’ »	1 nr	1 n _	_1_	—«-t
	, . * . « •	■ V ■■ - ^1	0
. 3.30; Schemat (a) ora* przykładowe przebiegi czasowe (b) sekwencyjnym Mealy ego z przykładu ..p* *0				w układzie

-o-Stany .zostały zakodowane przez liczby 'dwucyChowe,wobea tego.układ 'będzie posiadał dwa przerzutnikl, która nazwiemy „T*    1 „2". Należy teraz,

analogicznie jak w poprzednim przykładzie, skonstruować tablicę działania układu kombinacyjnego UK1. Jak poprzednio, dokonujemy tego na podstawie zakodowanej tablicy przejść oraz tablicy wzbudzeń przerzutnika D. Otrzymane wyniki wpisujemy do dwu tablic Karnaugha 3 zmiennych , Og, x. . Np. gdy =0, Q₂ = 1, x =1, składowa Q₂ po podaniu impulsu zegarowego powinna przyjąć wartość 0. Z tablicy wzbudzeń przerzutnika D odczytujemy,ie aby tak się stało, na wejście przerzutnika „2" powinniśmy wtedy podać 0. Otrzymujemy więo, że gdy na wejściu UK1 podany jest sygnał = O, Q₂ » .1, x * 1, na jego wyjściu D₂ powinno się pojawić 0. Wypełnione w ten sposćb tablice Karnaugha podano na irys. 3.29.

Z tablic tych otrzymujemy    ' ’

^D2 - ^

Z tablicy na'rys. 3.28 wyznaczamy też funkcję realizowaną przez układ UK2    ' ' '

Schemat otrzymanego układu oraz przykładowe w nim przebiegi, gdy zastosowano przerzutnlki wyzwalane przednia zboczem, przedstawiono na rys-3.30. Zwróćmy uwagę, że sygnał wyjściowy y należy obserwować tylko w momentach, kiedy pojawił się nowy sygnał x, a trwa jeszcze stary stan Q , czyli bezpośrednio przed lub w trakcie trwania narastającego zbocza impulsu zegarowego.

Reasumując, projektowanie synchronicznego układu sekwencyjnego wykonuje się w następujących etapach:

1} minimalizacja liczby stanów wewnętrznych,

2)    kodowanie,

3)    synteza układów kombinacyjnych UK1 i UK2.

Syntezę układu UK1 przeprowadza się tworząc jego tabelę działania na podstawie zakodowanej tablicy przejść oraz tablicy wzbudzeń zastosowanego przerzutnika. Syntezę układu UK2 przeprowadza się bezpośrednio na podstawie zakodowanej tablicy wyjść, przy czym w układzie Moore'a funkcja realizowana przez UK2 zależy tylko od stanów Q , zaś w układzie liealy'ego zależy ona od stanów £ 1 wejść x.

W przypadku gdy funkcje realizowane przez układy UK1 lub UK2 zależą od więcej niż 3 zmiennych, w miejsce tablic Karnaugha stosujemy jako metodę minimalizacji metodę Quinna-Mc Cluskey'a.

3.5. S1HTEZA UKłADÓW ASYNCHRONICZNICH

Synteza układów asynchronicznych przedstawiona została w niniejszym skrypcie skrótowo. Istnienie bowiem łatwo dostępnych na rynku scalonych