23310 IMG162

sposób wyróżniono pięć zakresów intensywności wysiłku, opierając się na kryteriach: fizjologicznych (poziom HR przed i bezpośrednio po wysiłku), biochemicznych (poziom mleczanu we krwi) oraz uwzględniając czas trwania wysiłku o zadanej intensywności. Dodatkowo, ze względów metodycznych, wyróżniono zakres, obejmujące ćwiczenia nasilające przemiany anaboliczne, a więc w praktyce ćwiczenia kształtujące siłę. Ćwiczenia tego rodzaju -zależnie od przyjętej metodyki treningu - odbywają się w różnych strefach intensywności.

^Charakterystyka wysiłków w poszczególnych zakresach intensywności:

T/j    - wysiłki z intensywnością bardzo małą i małą, charakter wysiłku tlenowy, (oddziaływanie o charakterze

podtrzymującym),HR nie przekraczające do pracy 130-140 ud/min dktofity 5/wuśuft) 4 1% K pycŁco, cu&o

^Ti, Zakres 2 - wysiłki z intensywnością umiarkowaną i dużą, charakter wysiłku tlenowy, kształtujący ich moc i pojemność, HR bezpośrednio po pracy (160-180 ud/min), poziom zakwaszenia 2^4|rimol/l. czas trwania pojedynczych wysiłków powyżej 300s.    —--■    "

■    UUCULt    -dupaućl    t&u

TZakres l - praca z intensywnością dużą i submaksymalną, charakter wysiłku ęnieszany kształtujący moc tLenowa i pojemnOść_beztlenowych źródeł energii, HR bezpośrednio po wysiłku powyżejJL80 ud/min, poziom zakwaszenia 4-6mmoi/i    ' --    —

(xłcc />

\ l 7akres.4 - wysiłki z intensywnością submaksymalną i zbliżoną do maksymalnej, charakter pracy heztlpnnwy

kwasona/lekowy, kształtujący moc i pojemność, HR bezpośrednio po ćwiczeniach większa niż 190 ud/min, poziom

zakwąszeniajfi^4mmolJ, czas trwania pojedynczych wysiłków 20-120s    fuSSoj

i

dŻMb ifi gj    . ,    ,

tySbc£p6u<£

^akres 5 - ćwiczenia z intensywnością zbliżoną do maksymalnej i maksymalną, charakter wysiłku beztlenowy -niekwasómlekowy/ kształtujący ich moc, HR bezpośrednio po pracy 150-160 ud/min, czas trwania pojedynczych wysiłków nie przekraczałoś tfc>/    tyo ,    , 5pu/w<-.

Zakres 6 - (dodatkowo) ćwiczenia nasilające przemiany anaboliczne.

5. fReiesti4cjaj analiza obciążeń

Metoda gromadzenia i dokumentowania analizy obciążeń opracowana w zakładzie Teorii Sportu AWF w Warszawie ujmuje obciążenia w dwóch kategoriach identyfikacji wysiłków:

•    Ze względu na kierunek oddziaływania (rodzaj przygotowania) - tzw. obszar informacyjny

•    Ze względu na oddziaływanie obciążenia na mechanizmy energetyczne ustroju - tzw. obszar energetyczny - wraz z wyznaczeniem zakresów intensywności ćwiczeń

Punktem wyjścia do rejestracji obciążeń wysiłkowych są opracowane uporządkowane zbiory grup środków treningu, rutynowo stosowane w danej dyscyplinie czy konkurencji. Przy sporządzaniu rejestrów kierujemy się zasadą, by mieściły się tu w logicznym porządku (W-U-S) wszystkie ćwiczenia stosowane w treningu danej specjalności. Rejestr spełnia zadania:

•    Stanowi zbiór środków, w którym można uwzględnić różnorakie (nawet nowe, dziś nieznane ćwiczenia)

•    Wyznacza normę, tzn. wskazuje na możliwości funkcjonalne w sprawnościowe zawodników

Metoda ta posługuje się w efekcie tylko jednym wskaźnikiem pomiarowym - czasem. Miarą obciążenia jest czas stosowania danego środka w danej strefie intensywności. Tak więc całkowite obciążenie treningowe jest sumą czasów pracy w trzech rodzajach przygotowania (W-U-S), realizowanych w poszczególnych zakresach intensywności. Czas ćwiczeń z zakresu nie jest wliczany do ogólnego bilansu, ponieważ każde z nich jest już uwzględnione w odpowiedniej strefie intensywności, zgodnie z charakterem wykonania.

)

•    * UJOtGOwt /VaAjuOuQ|£V‘ *    • ŹWX,a*a. JlOCA\

Opc